William Morris'in kaleme aldığı bu ütopya romanı'nın diğer ütopya romanlarının pek çoğundan farklı bir yapısı var:
Bu ütopyada, kahraman uyandığı anda kendini bir anda bir ütopyanın içinde buluyor. İngiltere'de yaşadığı yerlerin kapitalizm ve endüstri devriminden, hangi süreç sonunda bu kadar uzak olabildiğini anlamaya çalışan kahraman, yeni ütopyadaki yaşayanların mutluluklarına hayran oluyor.
Ancak, bu yeni ütopya'da da sıkılan, yarış yapmak isteyen, eski düzenin hayata getirdiği kompleksiteden acaba memnun olur muyduk diye soran insanlar var. Yazar, yenisini övmekle beraber, eskisinin de getirdiği hayat mücadelesiyle hayatı doldurduğundan bahsetmek istemiş.
Sizde de insan sıkılır mı? İstanbul'a veya bir büyük şehire alışan insan bir köye/dağ evine gidince bir süre sonra sıkılır mı? Özler mi kiri, pası, trafiği, gürültüyü? Özlerse bu insan, gerçekten insan mıdır, yoksa robot mu? İnsan dünyada niye vardır? gibi soruları William Morris'e sormak isterdim.
