murakami'nin kitaplarında edebi bir değer aramak nafile olur ki; zaten onun da böyle kaygıları yok. kitapları çalakalem yazılmış gibi. tam da 'mutfak masası' stili.
yazarın aynı zamanda ilk kitabı olan rüzgarın şarkısı; tür olarak novella kabul edilse de, murakami'nin yazarlık sırları kitabı olarak da düşünülebilir. kitapta pek bir olay yok: bira, absürdizm, kızlar, bira, 'fare' kod adlı karakterin uyduruk aforizmaları, bira ve bira... kitabın son sayfalarında ise murakami, yazarlık serüveninden bahsediyor. alelade yazılmış hissi veren anlatımı için şunu söylüyor: "sonunda, zor cümleler kurmaya gerek olmadığını öğrendim - insanları güzel cümlelerle etkilemeye çalışmama gerek yoktu."
ilginç bir yol izliyor, yazarken murakami. kitaplarını önce ingilizce olarak kaleme alıyor, daha sonra ana dili olan japoncaya çeviriyor. böylelikle edebi yığınlardan arınıp, mümkün olan en sade anlatımı yakaladığını düşünüyor. "karmaşık, bilgece bir şeyler yazmayı bırak, dedim kendi kendime." diyor. belki de ilgi çekici olmasının nedeni budur; ciddiyetle yazıp, öylesine yazılmış hissi vermek.
