Her meta, birilerinin hayatında unutulmaz izler veya anılar bırakabilir. Mesela, pembe renkli bebe aspirini benim için öyledir. Vaktiyle, çok içirildiğinden mi bilmem, yetişkinliğimde bu hapın kokusu bana hep iğrenç gelmiştir. Yazar Thomas de Quincey için de İngiliz posta arabaları böyle bir yer etmiş zihninde. Tabi onun hissettiği duygu "iğrençlik" değil. Bu arabaların İngiliz sosyal hayatındaki etkilerine alaycı bir dille yaklaşılmış. Bir yolculuk sırasında yaşadığı kaza da kendisi için unutulmaz olmuş. Sıkmayan ama zaman zaman kendinden koparan bir hikâye var bu kitapta. Posta arabalarının gelişimini bir teknolojik yenilik olarak ele alırsak, bu yeniliğin toplum hayatındaki etkilerini okumak hoşuma gitti. Özellikle Çin'e hediye edilen posta arabasının Çin'de yarattığı etkileri ironik buldum. Kitabın sonunda yer alan "Haşiye" bölümünde ise yazarın hikâye ile ilgili düşünceleri yer alıyor. Bir eserin ortaya çıkışı ya da yazarın eserin ortaya çıkışıyla ilgili fikirlerini okumaktan hoşlanıyorum.
