Yetersizligini, bitkinligini hissedip karşılaşmalarda pes etmek üzereyken, ışığa iz bırakmış geometri ya da sayısal denklik olan sampadlar ansızın bir kıvılcım gibi zihninde çakınca, yaşayan, ama hepsinden öte ölmüş olan bütün şeylerin bozulmayan ilişkilerle eklemlenebildiğini gördü. Zihin, bir bağlantı yakalayabildiği zaman gördüğünü sonsuza dek görür. Zihin onu taşıyan bedenle birlikte yok olabilir ama ilişki kalıcı ve silinmezdir.