İsteklerini ifade etmek, kendi zevklerini korumak, bir ilişkide kendin olmaya devam etmek kendiliğinden olan bir şey değildir. Bunun için özel bir çaba göstermek gerekir.
Karşındakini mecbur bırakmamak için istememek... Talepkar görünmemek için içini dönmemek... "Istemek yok!" Kimbilir kaçımız anne babalarımızdan bu sözü duymuşuzdur. Susma mecburiyetinin altında çocukların hakkı olmadığı varsayımı vardır. Anne baba onun için neyin iyi olduğunu daha iyi bildiğini düşünür. Çocuk ağzını açmamalıdır. Istemek kabalıktır! Sonuç olarak başkalarının bizim ihtiyaçlarımızı tahmin etmesini bekleriz.
"Eğer beni gerçekten sevse yapardı," deriz. "Ben söyledikten sonra artık bir kıymeti yok, kendiliğinden yapmasını isterdim," deriz. Fakat hepimizin ihtiyaçları, istekleri, kendi ailelerinden gördükleri farklıdır.
Kimse, "Eğer ihtiyacımı karşılamıyorsan beni sevmiyorsun" diyen birinin isteğini yerine getirmek istemez. Eğer kişi gerçekten bir şey istiyorsa reddedilmeyi de göze alır.