Ada hikayesinin ikinci kitabı. Bazı kitapların sadece ismine bakılarak okunması gerektiği anlaşılır ya bu da onlardan. Su o kadar durgundu ki karınca eğilip su içebilirdi, "karıncanın su içtiği"
Serinin ikinci kitabı ve artık Vasili ve Poyraz Musa yalnız değiller adada. Mübadeleyle gelen Rumlar dışında, savaş sonrası sığınacak yeri kalmayan bireyler ve aileler de adaya göç ediyorlar.
Farklı mesleklerden olan bu insanlar adaya canlılık katıyor elbette. Her birinin bambaşka yetenekleri ve etkileyici hikayeleri var. Okurken o dönemde yaşanan tüm sıkıntıları hissediyorsunuz.
Ve bu sadece ada için geçerli değil. Yaşar Kemal okura savaşın yaşandığı her bölgeden kesitler sunuyor. Her cepheden hikaye var neredeyse.
Adadaki dostlukları, yardımseverliği, hoşgörüyü,sevgi ve saygıyı kıskanmamak elde değil. Beni en çok etkileyen şeylerden biri bu oldu.
Eminin herkes Lena Hatun, Melek Hatun veya Vasili gibi komşularının olmasını ister. İnsanlara güvenebilmenin ne kadar güzel bir şey olduğunu anlıyorsunuz.
Yaşar Kemal dostluğu, birlik ve beraberliği en önemlisi "sevgi"yi o kadar güzel işliyor ki, insanlar hakkındaki düşüncelerinizi gözden geçirmenizi sağlıyor. Ayrıca Poyraz Musa'nın sıkıntıları ve aşkı nasıl sonuçlanacak çok merak ediyorum.
İkinci kitapta; adaya yerleşen Poyraz Musa, Vasili, Leman, Kadri Kaptan ve annesi Melek Hatun'un ardından Hüsmen, hanımı ve kızları, Nişancı Veli Reis, Musa Kazım Ağaefendi ve kızları Nesibe ile Zehra ki Musa bu kıza aşık olur, Yusuf ve iki doktorun hayatları, yaşadıkları anlatılmaktadır.
“Bir Ada Hikayesi “dörtlemesinin ikinci kitabı olan ”Karıncanın Su İçtiği” adlı romanda 1.Dünya Savaşından sonra Yunanistan’dan gelen Türk mübadiller ile Anadolu’dan savaşın sebep olduğu sorunlar ve acılardan dolayı zorunlu olarak göç eden insanların yaşadıkları konu edilmiştir.
“Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana”kitabında Rumların Yunanistan'a
Yaşar KEMAL'siz edebiyat olmaz. Bu toprakların insanlarına bu toprakları öyle güzel anlatıyor ki, sanki dedenizden topraklariniza dair bir masalı soba basında dinliyormuş gibi bir duygu yaşatıyor.
Bir Ada Hikâyesi serisinin ikinci kitabı da bitmişken heybemizde kitaptan neler kalmış bir bakalım. :) Öncelikle kitabın isminden söz etmek istiyorum. Zira ilk eser Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana'da az çok ismin içeriğini tahmin etme şansımız vardı fakat Karıncanın Su İçtiği isimli eserde herhangi bir fikre kapılmamıştım. Yaşar Kemal'in neden böyle
Bir kere alışınca Yaşar Kemal'in diline, gerisi çok hızlı geliyor. İkinci kitapla birlikte ada da kalabalıklaşmaya başlıyor. Karakterlere iyice alışıyorsun, kendini ada sakinlerinden saymaya başlıyorsun hatta. Üçüncü kitapla seriye devam o zaman.. =)
Öncelikle bir düzeltme yapmak isterim. Yaşar Kemalin 'Bir Ada Hikayesi' dörtlü serinin ilki olan 'Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana' nın incelemesini yaptığımda bu serinin üçlü olduğunu yazmıştım. Yaptığım hatayı, bu vesileyle özürlerimle düzeltmek isterim.
İlk kitabın incelemelerini aynen bu kitap içinde yineliyorum..
Ayrıca ilave etmek isterim ki,
Eğer bir yerde savaş oluyorsa bundan belli bir kesim değil, orada yaşayan herkes etkilenir. Buna karınca kadar küçük canlılar da dahildir. Bir savaş başlıyorsa onu bitirmenin tek yolu savaşmaktır. İşte bu yüzden yeryüzünde hiçbir zaman savaş başlamamalıdır. Yapılan her savaşta güçlüler kazanır, masumlar, çocuklar, gökteki kuşlar, yerdeki karıncalar zarar görür.
Bu kitabı 2006 yılında bir şekilde okumuştum. yanlışlıkla alıpmı okudum, birine aitmiydi hatırlamıyorum. O zamanda, mekanları yaşamıştım sanki. En önemli kaz dağlarına gitme isteği uyandırmıştı bende. Sayfalar dolusu betimlemeleriyle yaşattı yine kitap kurguyu. sanki gözlerimin önünde ada canlanıyor.
Kitaptaki her şey beni büyüledi.Kişiler, olaylar, kurgu.Ama özellikle Yaşar Kemal'in üslubu, kullandığı sözcükler, sözcükleri anlamca katmanlaştırması. İşte unutamadığım o güzel ifadelerden bazıları :
"Umudu, üzülür gibi oldu..." "Gözlerinde yıldızlar uyuyordu."
"Gözleri mavi çiçekler bakıyordu."
"Kurşun geçirmez
Karıncanın Su İçtiği Bir Ada Hikayesi serisinin 2. kitabı
"Deniz o kadar durgundu ki karıncalar su içerdi."
Bir Ada Hikayesi serisi mübadele romanı demiştik. İlk kitap Fırat Suyu Kan Akıyor Baksana serinin ilk kitabıydı ve Türkiye'de yaşayan Rumların Yunanistan'a gönderilmesi ve orada yaşayan Türklerin geri çağırılması ile başlamıştı hikaye.
İnsanlar karınlarını doyurdukları, yaşadıkları toprakları vatan bellediler onlara sordunuz mu gelmek istiyor musunuz diye?
İlk kitapta boşalan ada ikinci kitapta dolmaya başladı ve ilk kitapta Rumların gözünden okuduğumuz acılar bu defa Türklerin gözünden de aktarılarak olaylar genişletilmişti. Zaten söz konusu yazar Yaşar Kemal olunca elbette hiçbir acı tek taraflı ele alınamazdı.
Adaya gelen her yeni insanın farklı bir hikayesi var kimi savaştan kaçmış, kimi gazi..
Oğullarının savaşta ölmüş olabileceğini kabul etmek istemeyen umut dolu anneler, açlıktan ölmekten son anda kurtulmuş insanlar, sevdalılar ve daha niceleri..
Farklı yerlerden gelen onlarca insanın birbirlerine tutunmaları, küçücük bir adada kardeşçe yaşamayı başarmaları tam bir ütopya aslında.
Her biri birbirinden güzel olan okuduğum tüm kitaplari arasında Yaşar Kemal'in en zengin olduğunu düşündüğüm kitabı Karıncanın Su İçtiği oldu. Tam bir Anadolu mozaiği.. Aşıklar, dengbejler, mitler efsaneler yani olmazsa olmaz Yaşar Kemal öğeleri bu kitapta da vardı.
İlk kitaptan daha çok sevdim, üçüncü kitabı sabırsızlıkla bekliyorum.
Detaylı olarak Yaşar Kemal ve eserlerinden bahsettiğim videomun linki.
youtu.be/ek4BYSZQsoM
.
