Keşişlerin değil ama birilerinin benim gazabıma uğrayacağı kesin!!!!
İlk kitabı ile anlatım, dil, konu, olay örgüsü bakımından hiçbir şekilde alakası yoktu. Çok basit, avam ve rahatsız edici bir dille yazılmış. Ortada olay örgüsü yok çünkü olay yok.Alaycılığın dibine vurmuş. Adamsberg başkomiser Danglard yardımcısı olmasına rağmen o kadar ciddiyetsiz işlenmiş ki durum tam tersi.Danglard emniyette beyaz şarabını yudumlayarak kitap yazıyor, Voisinet annesi pişirsin diye karakola ölmüş müren balığı getirmiş kokuyu gidermeye çalışıyorlar. Polisin birinin 3 saatte bir uyuması gerekiyor, diğeri kediyi besliyor, diğeri sürekli yemek yiyor.Polisiye, fantastik kitapla da bilim kurguyla da edebiyatla da hem anlatım hem işleyiş olarak ilgisi yoktu. Dil anlatım gerçekten çok kötüydü. Giriş kendini beğenmiş bir avukatin karısını arabayla ezip suçu başkasına atmasıyla başlayıp yakalanıp geçiştirildi ve sırf meraktan keşiş örümceği tarafından ısırılıp ölen 3 yaşlı adamı merak ederek ilgi alanı havasında araştırmaya başladılar kendilerince. Sonra banyoda birkaç kişi öldürülmüş, birkaç kişiye toplu tecavüz olayı olmuş muş muş muş. Sonra keşiş örümceği vakası orta çağdan kalma keşişler misali gerçek bir keşişle bağlantılandı, başladılar keşiş aramaya ama önce yemek yemeleri gerekiyor. Yemekler güveçte tavşan, Norveç karidesi, domuz sarması, içinde bir sürü püsür bulunan lahana çorbası, Lourdes suyunda haşlanmış ıspanak... Ne cinayetlere şahit olabildik, ne araştırmaya. Birşeyler hep oldu da bize anlatan olmadı. Saçmalığın daniskası.
