Açık söylemek gerekirse kitabın konusu çok ilgimi çekmedi ama edebi anlatımı çok güzel. Okurken okumasam da olurmuş dedim ve olaylar arasındaki bağlantıyı ne yazıkki hiçbir şekilde kuramadım. Belki bu benim algımla alakalı da olabilir okumak isteyenlere iyi okumalar diliyor ve kitaptan dikkatimi çeken bölümlerden eklemek istiyorum birkaç tane.
*Tüm yanlış düşünceler tehlikelidir. Hayalperestlerin hiçbir zararı dokunmaz sanıyoruz, oysa yanılıyoruz. Çok zararları dokunur. Görünüşte en zararsız ütopyalar bile zararlı etkiler yapar. Gerçeğin karşısında bıkkınlık uyandırma eğilimindedirler.
*Ah! Kitaplarım!.. İnsan bir kitapta söylemek istediklerinden hiçbir şey söyleyemiyoruz. Kendini ifade etmek imkânsız!.. Evet, kalemi konuşturmayı bir başkası kadar bende biliyorum; ama konuşmak, yazmak, ne acıklı şeylerdir! Düşünecek olursak hecelerin, kelimelerin, cümlelerin oluşturduğu küçük işaretler, bir zavallılık sadece. Bu, hem ortak hem tuhaf kötü hiyeroglifler altında, düşünce, güzel düşünce neye dönüşür? Okuyucu benim yazı sayfamdan ne çıkarır? Bir dizi yanlış anlam, karşıt anlam ve de anlamsızlık. Okumak, dinlemek demek, çeviri yapmak demektir. Güzel çeviriler vardır belki; ama sadık değildirler. Hayran oldukları şey kendi verdikleri anlam olduktan sonra kitabıma hayran kalmışlar kalmamışlar ne fark eder? Her okuyucu bizimki yerine, kendi vizyonunu koyar. Biz ona imgelemin sürtüneceği şeyi sağlarız. Böyle çalışmalara malzeme vermek korkunçtur. Utanç verici bir meslektir bu.
