Mihail Naime (Mikhail Nouayme olarak da yazılır/22 Kasım 1889, Biskinta-28 Şubat 1988, Beyrut, Lübnan), daha çok Lübnan'la ilgili yapıtlarıyla tanınmış öykücü, edebiyat eleştirmeni, oyun ve deneme yazarı.
Biskinta'da Arapça eğitim veren bir Rus okulunda, ardından Nasıra'daki bir Rus ilahiyat okulunda (1902-06) ve Ukrayna'da Poltava'daki bir ilahiyat okulunda (1906-11) öğrenim gördü. Washington Eyalet Üniversitesi'nin hukuk bölmünü bitirdikten sonra New York'a yerleşerek Arapça yayımlanan el-Fünun gazetesine girdi ve I. Dünya Savaşı sırasında ABD ordusuna girip kısa süre Avrupa'da görev yaptıktan (1918-19) sonra, Fransa'daki Rennes Üniversitesi'nin edebiyat bölümünü bitirdi (1919) ve New York'a dönerek yeniden gazetecilğe başladı. Lübnanlı yazar Halil Cibran'ın kurduğu er-Rabıtatü'l-Kalemiye adlı edebiyat kulübüne girdi ve Cibran ile yakın dostluk kurdu. 1932'de ünlü bir yazar olarak Lübnan'a döndü ve doğup büyüdüğü köye yerleşti.
Naime, Lübnan'daki kırsal yaşamı ve Lübnanlı göçmenlerin sorunlarını rahat bir üslup, yalın bir dil, zarif bir anlatım ve büyük bir iyimserlikle dile getirir. Cibran üzerine yazdığı oldukça öznel yaşamöyküsü (1934) ileSebun (1959-60, 3 cilt; Yetmiş) adlı otobiyografisi, en tanınmış yapıtlarındandır.