Orhan Kemal Sözleri ve Alıntıları
Orhan Kemal sözleri ve alıntılarını, Orhan Kemal kitap alıntılarını, Orhan Kemal en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ulan enayi dedim,
Bu dünya fani bir dünya. Bu dünyada yiyip içtiğin, bir de sevip sevildiğin kâr kalır. Kime kalmış bu dünya?
Çağdaş Ferhat'tı Orhan Kemal
Bilirdi kayalar nice sert
Yara yara geldi dişiyle tırnağiyle
Nereden nereye
En dipten en tepeye
Yiğit insan, yalın kuvvet
Ünü büyüyecek dilden dile
Kimse önleyemeyecek
Bin yıl sonra bakacaksınız
O var köylerde, kentlerde
Okullarda çocukların ezberinde
Derin vurdu kazmayı
Orhan Kemal ölmeyecek.
Sayfa 6 - Talip Apaydın
Bozuldu ağa bozuldu, dünya kökünden bozuldu. Üstüne bastığım toprak ayaklarımın altından kayıyor sanki. Bugün dünü arıyoruz, yarın da bugünü arayacağımızdan şüphen olmasın.
Orhan Kemal’in cenazesinde,
...bir işçi arabaya yaklaşır. Elindeki çiçek demetini uzatır. Demetin üzerindeki bantta şunlar yazılıdır:
«Biz işçiler, hatıran önünde saygıyla eğiliriz.»
Sayfa 39 - 2 Haziran 1970Kitabı okudu
Bize ne lazım? Aydınlık, ileri; kötülüklerle, deliliklerle, alçaklıklarla, bayağılıklarla mücadele edecek aydın tipler lazım. Sefaletin sebebini bilen adam lazım.
Sayfa 56 - Orhan Kemal
Hiç bitmeyecek mi senin bu okuman?
+Bitmeyecek.
-Hiç mi?
+Hiç.
-Niyetin katip olmak mı yani?
+Hayır.
-Ya?
+İnsan olmak.
Orhan Kemal, kendi kuşağının en usta öykücüsü. Günümüzde de birçok açıdan aşılamamış bir öykücü olarak kaldığını söyleyelim...
Sayfa 79 - TEKİN YAYINEVİ
Her şey yerli yerinde,
Güneş, deniz, manzara.
Sadece; bir giden var
Bizden çok uzaklara...
Ardında romanları,
Roman kahramanları;
Aşsa da zamanları
Kendi gitmiş, kaç para?
Yazbaşı, güzel bir gün;
Beraberdik daha dün.
Tadı kalmadı ömrün
Orhan öldükten sonra.
Sayfa 210 - Ümit Yaşar
Her muhteşem insanın kanında bir Malatyalılık var işte!!..
Dedemin babası Bekir Sıtkı, onun babası Kasım, onun babası Molla Mustafa Ağa'dır. Ve memleketi Mamuretil'aziz'in Aluçlu nahiyesi merkezi olan Tahnik köyüdür...
Sayfa 7 - TEKİN YAYINEVİ
Orhan Kemal hayatını kazanma zoruyla çok sık yazmasına rağmen taze kalmasını bilmesiyle, okuyucusuna bıkkınlık vermemesiyle, anlatıştaki ustalığı ve dile hakimiyetiyle insana ister istemez Maksim Gorki'yi hatırlatmaktadır. Şüphesiz Orhan Kemal'i Gorki ile karşılaştırmak iddialı bir mukayese olur. Ama dünya edebiyatında kıymetli bir yer kazanan Gorki'ye en çok benzeyen Türk yazarı elbette Orhan Kemal'dir. Bu hikayelerin, ilerde yabancı dillere çevrildikleri takdirde, bütün dünyada alaka uyandıracağına inanmak mümkündür.
Sayfa 97
İnsan sevdiklerinin refahını ister. İstemekle de kalmaz, bu refah ve mutluluğun gereklerini arar, bulur, açıklar. Ben de bu işi yapıyorum. Yurdumun ve yurdumun insanlarının mutluluğu, benim ve çocuklarımın da mutluluğu demektir. Yani, milletim gelişirse, ben de, bana bağlı olanlar da gelişir, iyi günlere ererler. Ben kalemimi, aslında öteki milletlerden hiçbir bakımdan geri olmayan milletimin gelişmesini engelleyen şartlara karşı koymuş bir yazarım. Tuttuğum yolda gücümce yürüyorum, yürüyeceğim. Yazmamak, kendimi ödevlendirdiğim kutsal ödevimden kaytarmak olmaz mı?
Sayfa 60 - Orhan Kemal
Orhan Giderken
Orhan gidiyor
Yeniden yaşar gibi
Öykü'leri -roman'ları içinde
Bayrağa sarılı
Orhan gidiyor
Bir kurşun gibi
Karanlığını delerek
Ölümlerin
Orhan gidiyor
Elleri dost ellerinde
Kollar havaya kalkık
Yumruklar sıkılı
Orhan gidiyor
Aydın gerçekçiliğiyle
«Yaşayın, yaşayın» diyerek
«Ama eğilmeden ... »
Sayfa 232 - Sabri Soran
Orhan Kemal sanatçı olarak her şeyden önce bir realisttir. Ne görürse olduğu gibi onu yazıyor. Öyle, yazılarında süslü püslü cümleler, fikir ukalalıkları yok. Gördüğünü, gördüğü gibi yazıyor. Sonra öyle, hissi, romantik laflara da yer vermiyor. Yazı tekniği gayet süratli. Ağırlığı daha çok konuşmalara yüklüyor. Hikaye bir canlılık kazanıyor. Dil taklidine de yer verdiği için işin içine biraz da tulüat karışıyor ve böylece hikayenin bir de sevimli, cana yakın yönü çıkıyor ortaya.
Sayfa 99
Sosyal realizm esastır...
İnsan can sıkıntısından kurtulmak için yalanı, fantaziyi bile sever. Milyonların sinemaya koşmaları bundan değil midir?
Sayfa 92 - TEKİN YAYINEVİ
Nâzım Orhan Kemal’i romana yönlendiriyor.
Ayaklarında takunya, koşarak yanıma geldi. Elinde benim roman müsveddesi. Yüreğim hop etti.. Sandım ki şiirlerimde olduğu gibi, romanımı da tenkit edecek, beni yerlere geçirecek. Öyle olmadı. ‘Bunları sen mi yazdın?' dedi. Çekine çekine: 'Evet' dedim. O, büyük bir heyecanla -evet, heyecanla-: 'Bırak şiiri, miiri birader, hikaye yaz, roman yaz sen,' dedi, 'Şiirle ne uğraşıyorsun?' O günden sonra başladım.
Sayfa 24Kitabı okudu