Sayfa Sayısına Göre Ortaçağ Felsefesi Sözleri ve Alıntıları
Sayfa Sayısına Göre Ortaçağ Felsefesi sözleri ve alıntılarını, sayfa sayısına göre Ortaçağ Felsefesi kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Hem İslam ve Musevi felsefeleri bakımından
Ortaçağ felsefesi hem de Hıristiyan felsefesi, ilkçağ felsefesiyle yeniçağ felsefesinin ya da modern felsefenin tersine, dini öğretileri temellendirme çabası sergileyen, dinle ilgili olan, dinden etkilenmiş olan felsefedir.
Söz gelimi Aziz Augustinus, Anselmus, Meymonides, İbn Sina, İbn Rüşd, Aquinalı Thomas ve Duns Scotus gibi filozoflardan her biri Tanrı'nın varoluşuyla ilgili ayrıntılı argümanlar geliştirmenin yanında, yaratılışın olumsal ve kırılgan doğası üzerinde de ayrıntıyla durmuştur
Sayfa 18 - SAY YayınlarıKitabı okuyor
Antik Yunan ile Ortaçağ Felsefesi arasındaki fark
Yunan' da insanın temel probleminin bu dünyada ve kent devleti sınırları içinde mutluluğa erişmek olduğu kabul edilmiştir; Yunan' da, insanın bu problemi çözebilecek güce sahip olduğuna ve kendi çabasıyla iyi ve mutlu bir hayata ulaşabileceğine inanılmışken, ortaçağda problemler, yeryüzündeki hayattan ziyade, bu dünyadan sonraki hayatla ilgili olan problemlerdir.
Ortaçağda insan, doğal ve akli bir varlık değil, öncelikle Tanrı tarafından yaratılmış, fakat ilahi özünden ayrı düşmüş bir varlıktır. Bu insan için, bir tarafta aşkın, yaratıcı Tanrı; diğer tarafta ise kendisini Tanrı' dan her geçen gün biraz daha uzaklaştıracak, özüne yabancı bir varlık alanı bulunmaktadır. Bundan dolayı, ortaçağ felsefesi için problem, teorik ya da bilimsel olmayıp, özde veya tümüyle pratik bir problemdir:
Yaratıcısına bozulmamış, maddenin kiriyle pislenmemiş olarak nasıl dönülebileceği problemi.
Sayfa 24 - SAY YayınlarıKitabı okuyor
Ortaçağ felsefesi, varlığın en yüksek düzeyi Tanrı, en aşağı düzeyde şekilsiz madde olacak şekilde, hiyerarşik bir tarzda düzenlenmiş bir evren, Tanrı'dan maddeye kadar uzanan büyük bir varlık zinciri olarak tasarlanmıştı. Büyük ölçüde Platon ve Plotinos' tan miras alınan bu hiyerarşik evren görüşüne, ortaçağda dini bir renk ve anlam verildi.
Sayfa 26Kitabı okudu
(...) "İlk Günah" dogması söz konusu olduğundan, nominalizmin söylediği gibi, tümellerin hiçbir gerçekliği olmayıp gerçekten var olan bireyler ise, yani her birey kendi başına ayrı bir gerçeklik ise, bütün Hristiyanların nasıl olup da Adem'in şahsında veya günahında günah işlemiş olabileceklerini, onların Adem'in günahına neden dolayı ortak olacaklarını, nasıl olup da onun günahının sonuçlarına katlabileceklerini anlamak ve açıklamak gerçekten oldukça güç olur. Yani yalnızca bireysel olan gerçek ise, gerçek olan yalnızca tek tek bireylerin bu dünyadaki yaşantıları sırasında işledikleri günahlardır ve ilk günahın hiçbir gerçekliği yoktur.
Sayfa 29Kitabı okudu
Tümeller kavgası,
Nihayet insani bilgi problemi ve bilime orta çağda verilen değer ile ilgili olma durumundadır. Nitekim doğa bilimlerinin ortaçağda en küçük bir gelişme kaydedememesinin en temel nedeninin tümeller konusunda benimsenen realist görüş olduğu hemen hemen herkes tarafından söylenmiştir.
Çünkü tümeller konusunda benimsenen realist bir görüş, dikkatleri akledilir bir dünyaya, aşkın bir varlık ya da özler alanına yöneltirken, duyu dünyasının yalnızca görünüşten ibaret olduğu anlayışından ayrılmaz; o, değişenin veya görünüşün bilgisinin olamayacağı gerekçesiyle, akla ve deneye dayalı bilimsel bilginin imkanını ortadan kaldırır.
Mutlak hakikat, duyu dünyasına bütünüyle aşkın hale getirilince de, bu hakikate ilişkin bilgiye, insan yollarla değil, fakat insanüstü yollarla, ilahi aydınlanma sayesinde erişilebileceğini söylemek kaçınılmaz olur.
Sayfa 30 - SAY YayınlarıKitabı okuyor
Akla ve felsefeye karşı çıkmak bile, Gazzali
Örneğinde olduğu gibi, felsefi tartışmaya girmek anlamına gelmekteydi.
Gerçekten de, bir filozof olduğu kadar aynı zamanda bir teolog olan ortaçağ düşünürünün en önemli problemi, akıl ile imanı, felsefe ile dini uzlaştırma, daha doğrusu birbirleriyle bütünleştirme problemiydi.
Sayfa 32 - SAY YayınlarıKitabı okuyor