"öteki" kimdir, ne iş yapar, necidir, nereden gelmiş nereye gitmektedir, "öteki" benim neyim olur? "öteki" yok mu olmuştur?
byung-chul han'ın, modern toplumu, her kitabında, fabrika üretimi heveslerle sarmalanıp yeni gardıroplarındaki tıkışıklığa gitmeyi bekleyen ürünler olarak anlatması aşırı biçimde hoşuma gidiyor. herkesin birbirine bir tık uzakta olduğunu düşünerek mesafeleri, yorgunluğu, hasreti, emeğin tatlarını geride bırakıp aynîleşen seri üretim materyallerine dönüşmelerini okumak; yaşarken canımı sıktığı yetmiyormuş gibi okuyunca da fecaat geçirmeme sebebiyet veriyor. fakat iyi bir gözlemciden bunları okumak, hataların tespitini görüp çözümlemelerini bulmak ilerisi için umut ışıkları yakmayı da ihmal etmiyor ya hoş oluyor işte o zaman.
"ötekinin kovuluşu tamamen farklı bir yıkım sürecini harekete geçiriyor, öz-yıkımı." bu yıkımdan başımı kaldırıp etrafa bakmamız gerek. umut hâlâ burada, ötekinin yanında, onu yeniden fark edip hayata keyifle katılmamızı bekliyor.
