Dorlion yayınevi Çehov öyküler kitabı ilk kitapta 7 öykü var; Karşılaştırma için öykülerin isimlerinin karşısında parantez içerisinde Cem Bütün Öyküler kitaplarında öykülerin kaçıncı kitaplarda olduğunu da ayrıca ekliyorum.
Kirli iş (Cem baskı da 4. Kitap)
Bayan X’in Anıları (Cem baskı 5. Kitap)
Düello (Cem baskı 6. Kitap)
Ariadna (Cem baskı 8. Kitap)
Evde (Cem baskı 4. Kitap)
Adsız Öykü (Cem baskı 5. Kitap)
Karım (Cem baskı 6. Kitap)
Çok fazla olmayan 9-10 yerde dizgi hataları var, örneğin iki yerde “Hoşça kaim” (Hoşça kalın), bir yerde “akim”(akıl) yine bir yerde “Ivimsin öyleyse” (kimsin öyleyse) gibi sayısı çok fazla olmayan, okuma esnasında dizgi hatası olduğu anlaşılan hatalar vardı (Ayrıca bunları Cem baskılarından da kontrol ettim)
Bunun dışında okumamı etkileyecek bir sıkıntı göremedim. Öykülerin tamamını Cem’in Bütün Öyküler kitaplarında ki öyküler ile karşılaştırdım ve çeviri aynı. Cem ve Dorlion çevirmenleri farklı isimler ama dizgi hataları dışında çeviri (kelime kelime karşılaştırmadım ama ara ara baktığım paragraflarda tüm kelimeler aynıydı) birebir aynı.
Özellikle Düello öyküsü kitapta öne çıkan öykülerden, okumayı düşünenler birkaç dizgi hatasını sorun etmeyecekseniz (ki bence etmeyin) BKM’de iki kitap ( Dorlion Yayınevi Çehov öyküler 1- 2) bugünlerde 5’er TL’den satılıyor.
Bu kitaba çok haksızlık yapmış toplumu ince ince eleştirmesi mutluluğun bir anlık hatayla mustsuzla dönüşmesini , birinin adı çıkacağına canı çıksın kelimesinin doğruluğunu , isteklerin gelecekti sonuçları o anki arzudan daha kıymetli olduğunu , fazla şiş egonun insanın başına ne işler açabileceği , saçma sapan kuruntuların insana ne kadar zarar verdiğini ve buna benzer çok güzel konuları kısa ve öz hikayelerle çok güzel tasvir edilmiş bir kitaba bence baya bir haksızlık edilmiş en az bir kere okunması lazım bir kitap
Üslubunu Aziz Nesin ' e benzettim. Ama Nesin daha kaliteli. Ama öyküler çok güzel. Hep aynı şeyler olmasına rağmen : yalan , dolan , rüşvet , yandaşlık , güçlü-güçsüz çatışması..
Bu kitaba 31 kişinin okuyup yorum yapmaması biraz doğal biraz da ilginç. Kitap zaten minik hikayelerden oluşmakta. Çehov tarzı diye her zaman duymuşsunuzdur. Kitapta hikayelerden ders alıyorsunuz. Bence okunmalı .
14 Temmuz 2016 Perşembe. Bu tarihi bir yana not ediyorum, çünkü bugün, bu yaşımda hem de, yani çok geç kalmış olarak, Çehov'la tanıştım. Bunca senedir, defalarca tavsiye edilmesine, benim de içten içe iyi bir yazar olduğunu doğrudan kabul etmeme rağmen okumamıştım işte...ama bugün...bugün, 40 senelik mahallemizi hep beraber, zenginler otursun
Günlerdir öyle korkunç şeyler yaşıyoruz ki edebiyatla az da olsa kendimi iyi hissetme çabalarım da pek fayda vermiyor. Çehov'u geçen gün, biraz da geç kalmış olarak, keşfetmemin ardından, artık yazarın diğer hikâyelerini ve kitaplarını okumaya kara vermiştim, ancak önce Martı'yı ve şimdi de bu toplama hikâyelerini okumama rağmen pek tad alamadığımı söylemem gerek. Çehov'un suçu yok: o yine eğlenceli, komik, düşündürücü, kimi hikâyelerinde son derece güzel bir üslûba ulaşan bir dille anlatıyor hikâyelerini; yine karakterler dilden daha öne çıkıyor, berrak, tertemiz insanlar görüyoruz ve bu insanlar yine ya dertleriyle muzdarip ya hayatın akışına kendini bırakıp giden karakterler; toplama hikâyeleri okuduğum kitap korkunç dizgi ve imlâ hatalarıyla dolu bir işkence kitabıydı bir yandan da; zaten zorlanarak okurken bu hatalar okumayı daha da nahoş bir hâle soktu...ancak o kadar kötü bir durumdayız ki herşey yolunda olsa da artık dilimizdeki bu tadı değiştirmek zor olacak gibi...umarım bir daha böyle birşey yaşamayız..
İlkokulda okuduğum bir kitaptır. Kitabın içinde bir sürü güzel ve ilgi çekici hikayeler var. İlkokulda okuduğum için aklımda pek hikayelerin konusu kalmadı fakat Anton Çehov'un kitaplarını çok beğeniyorum ve herkese tavsiye ediyorum..
Koca puntolu bir Çehov kitabı...bol nemli bir gece için harika bir keyif, çizimleri hikâyelerin arasına karışmış, yine, artık alışmış olduğum üzere, okuduğum ve okumadığım öyküler peş peşe...tabii aklımın ucunda, acaba bunca kitabını okurken bir kez daha, kendiliğinden Gusev'le karşılaşacak mıyım, diye düşünüyorum, hatta bekliyorum;ama, hayır, bu
Sabah başladım ve öğleye doğru bitirdim. Bu sefer de önceden okuduğum iki öykü vardı kitapta, onları hatırladım ve geçtim...diğerleri ise...ilk hikâyeden itibaren severek aşina olduğum Çehov tadını aldım, hemen. İlk iki hikâyede kanayan, trajik iki karakterle kedere doğrudan dalış yapıyoruz: sefil, acınası karakterler ışıl ışıl parlıyorlar
Öyküleri okurken acaba nereye bağlayacak beklentisi ile hızlıca okumam, kitaba başlarken yaptığım en büyük hatadır. Aslında bu tarz öykülerin sonunun tamamen okuyucuya bırakıldığını, onun hayal gücü ile harmanlanıp şekilleneceğini sonradan anlamış oldum.
Çehov öykülerindeki ana unsur gözlemdir. Olaylara sanki bir pencereden bakıyormuşuz gibi tanık oluruz. Konularında ise günlük, sıradan hayatı ele almıştır.
Öykülerdeki olaylar yıllar önce yazılmış olmasına rağmen günümüz ile kolaylıkla örtüşmektedir. Bu, Çehov öykülerinin evrensel oluşunun kanıtıdır.
Bu kitap sayesinde durum hikâyelerinin temsilcisi olan Anton Çehov ile tanışmış oldum. Kendisi. gerçekten uzak olduğum durum(kesit) hikâyeciliğini sevmeme neden oldu.
