Kitapta en sevdiğim 2 alıntıyı şuraya bırakıyorum.
1.Alıntı
Hatta, bana kalsa, bize şimdiye kadar öğrettikleri si sua bona norini[2] sözü yerine Virgile’in Fortunatos Nimium’unu si sua mala nescient[3] sözünü öğretmeyi tercih ederdim: İnsanoğlu ne kadar mutlu olurdu.”
[2] İyiliği bilmiş olsalardı. (Lat.)
[3] İnsanoğlu kötülüğü bilmeseydi. (Lat.)
2.Alıntı
Daha sonra anlattığına göre, kuş seslerinin, dışarıdan gelen ışığın, ellerini ve yüzünü tatlı tatlı okşayan sıcaklığın etkisiyle çıktığını zannedermiş. Bu konu üzerinde düşünmemiş, ama ateş üzerinde kaynayan suyun ses çıkarması gibi, sıcak havanın ve ışığın şarkı söylemesi de çok doğal geliyormuş ona.
Ve bunun gibi niceleri...
Okurken çok farklı duygular hissettiğim, başladığım anda bir daha elimden bırakamadığım bir kitap oldu benim için. Çok önceleri izlediğim Black(Film, Helen Keller'in yaşamı ve mücadelesinden esinlenerek yapılmış bir uyarlamadır) adında bir film vardı okurken bana zaman zaman o filmi anımsattı.
Kesinlikle okumanızı tavsiye ederim.
