Sandık Lekesi
Sema KaygusuzSandık Lekesi Gönderileri
Sandık Lekesi kitaplarını, Sandık Lekesi sözleri ve alıntılarını, Sandık Lekesi yazarlarını, Sandık Lekesi yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ay ışığından çalıntı bir ışık düşmüş yüzüne.
Yülerzik (2)
Bulduğun yülerzik şu yeşili şıvgalarıyla, odunsu gövdesinin hikmeti duruşuyla seni irkiltebilir. Onunla başa çıkamayacağını düşünebilirsin. Bazen köküne kadar acı çekmek gerekebilir. Bitkiler tıpkı insan onuruna benzerler. Yalnız bir kez yerinden sökebilirsin. Gücün yeterse, onun canını almaya katlanabileceksen, köküne yakın yerinden sımsıkı tutup asılacaksın. Bir iki kez çekiştirip bırak, o sana hangi yönden daha rahat söküleceğini belli edecektir. Acele etme, dikkatli ol, kendine de ona da iyi davran. Onu topraktan sökmek, düşüne düşüne yalan söylemek, yalan söylediğini belli ede ede, yüzündeki ifadeleri abartarak, kimselere fırsat vermeden konuşmak gibidir.
Sayfa 66 - Öyküler, Can Yayınları, 2. Basım, 2001Kitabı okudu
yaşam, yalnızca aklından geçenleri vaat eder, daha fazlasını değil...
Sayfa 66 - Öyküler, Can Yayınları, 2. Basım, 2001Kitabı okudu
Yülerzik
Bitkilerle kadınların tek ortak noktası vardır, her ikisi de hiçbir zaman bildiğin gibi değildir.
Sayfa 64 - Öyküler, Can Yayınları, 2. Basım, 2001Kitabı okudu
Sarhoştuk Yıldızların Altında (2)
Gökyüzü sözün arasına girince, yağmurun tıpırtıları gevezeliğe boğmuş bahçeli meyhaneyi, bir Muhsin sıkılmış bir de Kemal. Elden gelen bir şey yok, rakının küsmesine aldırış etmeden masanın hesabını ezberden kesip kaplumbağalar gibi giysilerinin içlerine çekilerek, önden Muhsin çıkmış, arkadan Kemal. Muhsin başını kaldırmış göğe, gök, tek omzunu kırmış, yan gözle bizimkilere bakıyor. Ne Muhsin görmüş, ne de Kemal... Saflar, gecenin kaygan siyahlığında yağmur bulutu aramışlar. Bu yağmur nereden geliyor, diye birbirlerine bakmışlar, bir tek yaslı bulut bulamamışlar.
Sayfa 50 - Öyküler, Can Yayınları, 2. Basım, 2001Kitabı okudu
Sarhoştuk Yıldızların Altında (1)
Anason bulutu, bahçeli meyhanede her masaya uğrayıp bir bir anı toplarken bir Kemal yudumlamış, bir Muhsin. Yan masalardan bozuk bir kahkaha duyulmuş, bir çift kanlı göz ötekiyle karşılaşmış, ortalık yerde kötü bir şiirin ezgisi yırtılmış, iki yanlış anlama olmuş, anlamı dışında tüketilmiş güzel bir sözcük ölü doğmuş, mesela kader, mesela keder... bir Kemal, bir de Muhsin. Gece, lacivertiyle herkesin yüzünü boyamış, kağıt fenerlerin ışığı soldurmuş ortalığı; uzun uzun gölgeler dolaşmaya başlamış, kadehler, parmaklar uzamış iyice, bir Kemal yakınmış bir de Muhsin. Söz başlayınca kadeh tokuşturup söz bitene kadar beklemişler, tıkanınca icmişler. Bir Kemal sövmüş, Muhsin kendini tutmuş bir de.
Sayfa 50 - Öyküler, Can Yayınları, 2. Basım, 2001Kitabı okudu
oğul
Oğul... bir kadının şakağındaki kirli kan damarı. Gerdandaki gösterişli beşibiryerde. Bahçenin en ulu ağacı. Yârin gençliği oğul. Evdeki sessizlik, köydeki uğultu, tütün kokusu, ter ekşisi, toprak sevdası oğul. Karanfil Dağı'nın gölgesi, Ecemiş'in taşkın suları, keçiboynuzunun ağdalı tadı... bir kadının dirsekli kaşı... Toroslar gibi delikanlı, taşağına kurban oğul!
Sayfa 48 - Öyküler, Can Yayınları, 2. Basım, 2001Kitabı okudu
Kadın Sesleri
Her şey kötü bir el yazısıydı zaten. Düşünürken hep yazardı böyle, yazmadan doğru düşünemezdi, elini oynatmadan aklını oynatamayanlardandı.
Sayfa 37 - Öyküler, Can Yayınları, 2. Basım, 2001Kitabı okudu
Engereğin Oğlu
Âzem'in gülücükleri, civcivlerin çağıltısı, sarmaşıkların hışırtısı, uğurlu evin üstünde çalan 4, soluğunu içine çekip durdu. İşte ossaat, Zilver kendini eriğin fokurdamasına bırakmışken, bir baktı ki erikten başka kimse konuşmuyor. Kaygı, bir odun gibi indi beline. Hani Âzem'inin sesi, hani kuş cıvıltısı, toprak uğultusu... Erik taşmak üzereyken, Zilver bir koşu çıktı sundurmaya. Âzem, güzel Âzem, küçük oğlan! Sırtı, kolları, bacakları çıplak, üstünde papatyadan daha beyaz bir dön, göğsünde sinek ısırıkları. Elinde siyah koca bir canavar, bir kayış, nereden buldu... bir kırbaç, ışıl ışıl bir kılıç, aman allahım bir yılan! Zilver, öte dağa vurup geri dönen tiz bir çığlık attı. Engerek de duydu, Âzem de... Çocuk engereği başından tutmuş, onunla oyun oynuyor. Engereğin güzel başını bütün gücüyle sıkıyor. Yüzünde neşeli bir gürültü, ağzının suyu çenesinden akıyor. Kenetlenmiş küçük parmaklarını yoğurda sokuşturup yılanın ağzına bulaştırıyor, sonra kendi ağzına götürüp şeker gibi emiyor. Âzem, anasına dönüp elindeki siyah kuşağı gösterdi, sonra biraz daha sıktı engereği. Kütür kütür bir ses geldi engerekten, kendi dişleri kendi etine girdi. Zilver'in gözleri buz tutmuş, dişleri kenetlenmiş, dudakları kanıyor, için için inliyor, onu bir tek engerek duyuyor.
Sayfa 33 - Öyküler, Can Yayınları, 2. Basım, 2001Kitabı okudu
Tacettin
İki tane adamdan bozma hıyarto, jüt olmuş Titiz Tacettin'in devede gider gibi sallana sallana geldiğini görünce, Tacettin'i çaparize getirip cüzdanını çarpmaya kalktılar. Bu iki salak nereden tanısın bizimkini, Beyoğlu'nun yeniyetme, Adana'dan devşirme götsüz tüysüzleri! Tırsaklar tabii... tırsak olmasalar gecenin karasında, karanlık olmadan tokuşamayan karılar gibi, duman olmuş adamı çarpmaya kalkarlar mı? Tacettin'i görsen boy bir atmış beş var yok, böyle künk gibi bir herif, kalın mı kalın. Ensesi sen de iki kat ben diyeyim beş kat. Yukarıdaki, Tacettin'e öyle bir kıyak geçmiş ki, koca elini sarkıtmış dünyaya, zulada ne kadar güç varsa Erzincan tulumu gibi bastırmış tepesinden. Değirmen taşı gibiydi parmakları, mısırın kuru tanesini iki parmağıyla tuttuğu gibi anında mısır unu yapardı. Bizimkinde boy kısa ama, kamyon gibi herif, aha elleri ayı pençesi, kıldan parmaklarını seçemezsin. Bir kez hamamda görmüştüm... hani tıraş olmasa, hamamda goril aptes alıyor sanırsın.
Sayfa 17 - Öyküler, Can Yayınları, 2. Basım, 2001Kitabı okudu
Ortadan Yarısından
Çoğunlukla kalp krizlerinden, sinsi kanserlerden, atalarından miras aldıkları astım krizlerinden ötürü bu dünyayı terk eden Tenekeciler Mahallesi sakinleri, Ömer Bey'in yarasıyla yeni bir şey öğrenecekti. Herkesin kendi ölümünü ölmesi, sagaltılamamış bir tutkudur. Ölüm, ilhamını yalnızca hayattan alır. Kimyasında, dirimden esinlenerek kotarılmış ağrılar, kopmalar, kanamalar vardır. Ya da başka birinin parmağı, başka birinin etkisi...
Sayfa 13 - Öyküler, Can Yayınları, 2. Basım, 2001Kitabı okudu
'Ölüm, ilhamını yalnızca hayattan alır.
Sayfa 14 - Can YayınlarıKitabı okudu