Tarih her zaman insanın insana,insanın doğaya ve diğer canlılara yaptıkları üzerine dönmüştür. Hiç bir tanrı, hiç bir canavar ve doğa olayı insanların birbirine yaptıklarını,ne insana nede başka bir varlığa yapmamıştır. Biz birbirimizin felaketiyiz. Bu söz çok acı olsada son derece doğru hatta bazılarımızın hayat felsefesi olmuş,İnsanlara karşı duruşumuzu belirlemiştir ''insan insanın kurdudur''Belki Dünyadaki tek hakikattir bu söz (bana göre)belki de dünyanın yaşanılır bir yer olmasının yolu birbirimizle uğraşmayı bırakmamızdır. Neyse... Ben incelememe geçeyım ''TU'' (SEN) acılı, trajik bir yaşamdan, Doğu'nun renkleriyle bezenmiş pastoral bir manzara... Aynı insanın dününü ve bugününü iki farklı üslupla anlatan Uzun, bu ilk romanında insanın zor şartlar altında verdiği yaşam mücadelesini, dayanma gücünün sınırlarını ve Doğu insanının hayata bakış açısını bu manzaranın çerçevesi içine yerleştiriyor.
