"Sevmek ne yarım aramaktır, ne de bütünü; dostum, eğer bu yarım bu bütün, iyi şeyler değilse, insana kötü gördükleri yeri kendi elleri ayakları da olsa kesmeye razı olmuyorlar mı? Demek ki insan mutlaka kendine olan bir şeye bağlanmaz, ama her iyi olan şeyi kendi öz malımız, her kötü olanı da yabancımız sayarsak o başka. Her ne olursa olsun insanlar iyiden başkasını sevmezler. Yoksa sen böyle düşünmüyor musun?"
Kitap 2 kısıma ayrılıyor;birincisinde Sokrates 'i dostları bir yemeğe çağırıp onu bazı temel kavramlar hakkında konuşturmak, tartısma ortamı oluşturmak için etrafında toplanırlar. Hatta bazıları Sokrates konuşurken mest olur. "Sevgi, sevilen, nasıl sevmeliyiz, iyilik ile kötülük kavramında sevgi kuramalrını tartışır, birbirlerine soru sorarlar. Kendi teorilerini çürütüp fikirlerini karşılastırırlar. 2.kısımda ise Sokrates'i yine yolda gören iki dostu onunla konuşmak , sohbet etmek için yolunu değistirip yine "iyilik, kötülük, dostlar arasındaki iyilik, kötülük kavramı konuları etrafında onu konusturarak , kendilerine sorular sorması için Sokrates ile uzun bir felsefi sohbete dalar.
Kısaca kitapta en basit kavramlar aracılığıyla insanın düsünmesi, irdelemesi, birini severken bile körü körüne bağlanmamayı, neden ve niçin sevdiğini, ona neden iyilik - kötülük yaptığını, hatta onu iyi olduğu için mi, kendisine benzediği için mi yoksa kendisinde bulunmayani bulduğu için mi? Bitmek bilmeyen irdeleme sarmalında kaybolup gitmenizi istiyor adeta. Felsefi düşüncelerin, sorgulamanın sonu gelmediği güzel çok çok düşündürücü bir kitaptı.
Şölen 
Platon (Eflatun)
