Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Sonbaharın Sonu
Mary LawsonEn Beğenilen Sonbaharın Sonu Yorumları ve İncelemeleri
En Beğenilen Sonbaharın Sonu sözleri ve alıntılarını, en beğenilen Sonbaharın Sonu kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.410 üzerinden
Dupduru ve huzur veren bir anlatım tarzı var Mary Lawson’un. Daha ilk sayfadan itibaren yazarla aramda bir bağ kurulduğunu hissediyorum ve kendi kendime kitap bitene kadar Mary Lawson hakkında hiçbir şey öğrenmemeye söz veriyorum. O benim için altmış yaşlarında, yumuşak sesli, gümüşi beyaz saçlarını ensesinde kestirmiş, mavi gözlerindeki pırıltı karşımızdaki gölün rengini alan zarif bir hanımefendi. Kanada’nın Rice Gölü’nde bulunan bir evin verandasında oturduk ve Bayan Lawson’u dinliyorum. Evet okumuyorum, bu saygıdeğer hanımefendinin yumuşak sesinden Kuzey Ontario’daki küçük kasabayı ve orada yaşayan insanların hikâyesini dinliyorum.
Kitabı üç farklı kişinin bakış açısıyla yazmış. Henüz sekiz yaşındaki Claire, karşı komşuları Elizabeth ve Toronto’daki işini ve evliliğini bırakıp kasabaya taşınan Liam. Claire’in pencere kenarında evden kaçan ablası Rose’un geri dönüşünü beklemesi, Elizabeth’in hastanede geçmişi ile yüzleşmesi, Liam’ın yeni bir hayata başlarken içinde bulunduğu ruh hali ve bu üç kuşağı birbirine bağlayan olaylar…
Şimdi bunları yazarken kitabın beni en çok etkileyen yönlerinden birinin karakterlerin insancıllığı ve duyarlılığı olduğunu fark ediyorum. Küçük kasaba insanlarına özgü bu hassasiyeti görmeyi özlemişim.
Bana çok iyi gelen bir kitap oldu. Ve az önce yazarın biyografisini okuyup tam da hayal ettiğim fotoğrafıyla karşılaştım. Diğer kitaplarını da mutlaka okuyacağım
İtiraf edeyim, bu kitabın beni bu kadar etkileyeceğini hiç düşünmemiştim. Başlarda sakin ilerlese de bir kırılma noktası var ki, ondan sonra katman katman açılmaya başlıyor.
Kitapta adı geçen Solace kasabası, hayal ürünüdür. Fakat, hikâyenin geçtiği yerin gerçek olduğunu belirtir yazar; kuzey Ontario’daki, Kanada Kalkanı olarak bilinen, göller, kayalıklar ve ormanlarla kaplı muazzam bir bölge.
Okurken hayran kalmamak elde değil bu doğa harikasına.
Evden kaçan ablasını, her gün camda bekleyen küçük kardeş Clara’nın, kedisini beslediği yan komşuları Elizabeth’in evinde bir yabancıyı görmesi.. Var olan endişelerine ‘güvenilir alan’ sorunu eklenmesi.. Başlangıç bu şekilde. Olayları ve durumları, Clara, Elizabeth, ve esrarengiz yabancımız; Liam’ın gözünden görüyoruz devamında. Bu anlamda farklı bakış açıları edinmek mümkün.
Kuzeyin eski evleri, birbirinden her an haberdar olan kasaba sakinleri, soğuk iklimin zorlu koşulları.. İlişkiler, evlilikler, mecburi ve gönüllü annelik, çocukların gözünden bilmiş yetişkinlerin dünyası, biraz gizem.. Tam bir mini dizi tadında. Gönül rahatlığıyla tavsiye edebileceğim bir kitap.
Üç farklı bakış açısından aktarılan Sonbaharın Sonu, karakterler arasında geçiş yaparak onları birbirine bağlayan kederin, pişmanlığın ve sevginin katmanlarını birer birer kaldırıyor. Günümüzün en maharetli anlatıcılarından birinin kaleminden, meraklandıran, nüktedan ve alabildiğine insani bir roman.
“Tanıdığım herkese Lawson’ı anlatıyorum. Her romanı ayrı bir harika.” –Anne Tyler
“Sonbaharın Sonu’nun akıcı, insancıl ve kasaba yaşantısını zaman zaman alaycılığa kayarak inceleyen diliyle büyülendik.” –2021 Booker Ödülü Jürisi
“Lawson, sade üslubunda daima şaşırtıcı derinlikler gizleyen, zarif bir yazar.” –Toronto Public Library
“Bilgelik ve şefkatle dolu, kendine bağlayan bir öykü.” –Toronto Star
“Lawson’ın yazımı zahmetsiz ve basit gibi dururken tüm iplikler birleşip zengin ve tatminkâr bir halı deseni ortaya çıkarıyor ve böylece onun hikâyecilik dehası gözler önüne seriliyor.”
–Irish Independent
“Lawson insan doğasının karmaşıklığını gündelik dile döküyor.” –Mail on Sunday
Açıkçası kitap hakkında ne diyebilirim bilemedim.Biraz sıkıldım okurken. Belki de karakter analizi üzerinden ilerleyen kitaplarla aram pek iyi değil. Tek ağızdan anlatılan hikayeleri daha çok seviyorum. Yazım dili anlaşılır . Kolay da okunan sizi yormayan bir kitap. Küçük bir kasaba , geçmişten gelen açık yaralar, günümüze kadar gelen etkisi.Heyecanlandım ilk başlarda ama sonrası biraz durgun gitti. Şans verilir mi evet . Ödüllü bir kitap ayrıca..Okumak isteyenlere keyifli okumalar dilerim...
2021 Booker Ödülü adayı “Sonbaharın Sonu (A Town Called Solace)” kitabı Kanadalı yazar Mary Lawson tarafından 2021 yılında kaleme alınmış.
İki yüz altmış beş sayfalık bu kitapta okur, üç karakter üzerinden olayları görüyor: Clara, Liam ve Elizabeth.
Yedi yaşındaki Clara’nın ablası Rose, annesiyle tartıştıktan sonra evden ayrılır ve ardından aile kayıp ilanı verir. Bu süreçte okuyucu Clara’nın ablası, ailesi, komşusu Elizabet ve sonradan kasabaya gelen Liam ile olan ilişkisine tanıklık eder.
Elizabeth hayatının son günlerini hastanede geçiren ve çocuğu olmadığı için yıllar önce komşusunun oğlu Liam’ı kendi oğlu gibi benimsemiş biri. Arada sırada mektuplaşan Liam ve Elizabeth neredeyse otuz senedir görüşmez ve Elizabeth, Liam’a yazdığı bir mektup ile evi ona bıraktığını haber verir. Mutsuz giden sekiz yıllık evliliğini sonlandıran Liam ise gelen mektup ile Elizabeth’in evine kısa süreliğine taşınmaya karar verir ve olaylar başlar.
Clara’nın ablasının dönmesi umuduyla yaptığı şeyler çok etkiledi beni. Ne gibi mi? Ablasının eve geri dönmesi umuduyla pencerenin önünde beklemesi, dişlerini belli sıraya göre fırçalaması gibi.
Mary Lawson, her detayı özenle işleyerek okuyucuya derin ve gerçekçi bir deneyim sunmuş diyebilirim. Yazarın Clara'nın, Liam'ın ve Elizabeth'in duygularını da ustalıkla aktarması, okuma deneyimini zenginleştirdi benim için.
Abla-kardeş, çocuk-anne/baba ilişkisine dair okuma yapmak isterseniz kesinlikle tavsiye ederim.