Salam. İlk öncə burdan başlayım , yazıçı əsəri elə səlis, elə aydın, elə axıcı dillə yazıb ki, insan oxuduqca oxumaq istəyir. Elə məqamlar oldu ki, əsəbdən bilmədim nə edim, hətta kitabı yarıda buraxıb bir az sakitləşib yenidən davam etdim. Sahibə əsərin əvvəlində çox əsəbiləşdim, istəməzdim nəfsinin qurbanı olsun. Kristina ona Anaitlə bağlı bütün həqiqətləri açıb demişdi,necə biri olduğunu,bir ailəni necə dağıtdığını nöqtə, vergülünə qədər danışmışdı. Mənim fikrimcə, Sahib bunları bilə-bilə bu tələyə düşməməliydi . O ömrünün son vaxtlarına qədər etdiyinin cəzasını çəkir. Sonda çox qorxdum ki, Ziya xəbəri verməyə gedəndə Sahib ölmüş ola, amma şükür elə olmadı və illərin həsrətinə son qoyulur. Hər kəsə tövsiyə edə biləcəyim bir əsərdir, çox maraqlı və axıcı idi.