Stefan Zweig'ın Son Günleri
Laurent SeksikEn Yeni Stefan Zweig'ın Son Günleri Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Stefan Zweig'ın Son Günleri sözleri ve alıntılarını, en yeni Stefan Zweig'ın Son Günleri kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"Bana yaptıkları için kimse özür dilemedi, sadece tepki verme şeklim için beni suçladılar."
Belki de bizim gerçek yolumuz budur.
Hüzünle geriye ve özlemle ileriye bakarak huzuru arayarak.
ama daima huzursuzluk için de olmamızdır
“Artık güneşin doğmasını bekleyecek gücüm kalmadı ama siz yeni doğacak güneşi mutlaka bekleyiniz." 
Stefan Zweig
Stefan Zweig 'ın son günlerinin anlatıldığı 
Laurent Seksik 'in 
Stefan Zweig'ın Son Günleri adlı kitabına ait yazdığım inceleme yazıma buradan ulaşabilirsiniz: #164528033
Can YayınlarıKitabı okudu
Bir Dipsiz Derinlik: Zweig ve Eşi Lotte'nin İntiharı
‘’…Gölge karanlığın içine saklanıyor, koyu karanlığa dalıyor. Gün gece oluyor. Yeryüzü biçimsiz ve boş. Lotte, dipsiz derinlikte Stefan Zweig 'a kavuşuyor. Ve açık pencereden, perdeleri dalgalandıran rüzgârın esintisi bu dipsiz derinliğin üzerinde dolaşıyor.’’
Can YayınlarıKitabı okudu
Parfüm Kokusu Gibi. . . Alt Orta Üst Notalar . . . Hepsi var . . .
‘’Salzburg’daki evin salonunun kokusunu yayıyorlardı. Bu koku yıllar içinde sayfalarına sinmişti: köknar, odun ateşi, sonbahar yaprakları, sağanak sonrası toprak kokusu, puro dumanı, elma, eskimiş deri, kadın parfümü ve Acem halılarının kokusunun karışımı.’’
Sayfa 18 - Can YayınlarıKitabı okudu
Trajediye Öykünen Adam: Stefan Zweig
‘’Kleist’ı 
Johann Wolfgang Von Goethe 'ye tercih ediyorsa, kudretlilerden ziyade lanetliler ona çekici geliyorsa ne yapabilirdi? Sonu trajik biten şairlere sınırsız bir hayranlık besliyordu….
Friedrich Nietzsche ve 
Friedrich Hölderlin ’in ruhlarına musallat olmuş azapların benzerinin pençesinde hissediyordu kendini.’’
Sayfa 139 - Can YayınlarıKitabı okudu
Zweig'ın ''Satranç'' romanı hakkında
‘’ Yeni bir roman yazma fikri takılmıştı aklına; yüzyılın yarısını kapsayan, tüm bir devri kucaklayan, iki savaşı anlatan, otobiyografisine eşdeğer olan ama kurgusal nitelikte, iddialı bir şey. Birkaç hafta önce kaleme almaya girişmişti. Hikâye 1902’de başlıyordu. Anlatıcısı ve kahramanı bir kadındı. İlk bölümden hoşnut kalmıştı. Evet, 1902’den 1914’e, kitap kendi içinde tutarlıydı. Clarissa canlı, seven, acı çeken, ete kemiğe bürünmüş bir kadın olarak çıkmıştı ortaya. Roman genel bir şekil almaya başlıyordu. Yazmış olduğu yüz kadar sayfa bir şeylerin habercisiydi.’’
Can YayınlarıKitabı okudu
Bazen, bugün bile kapıldığı meşum ruh haline hiçbir şey deva olamadığında, hayat arkadaşının ona görünüvermesiyle dünyanın günün birinde yeniden aklını başına toplanacağına, kendisinin de o günü göreceğine dair ümit doluyordu içine.
"Ruhum öylesine yaralı ki, hani neredeyse burnumu pencereden çıkarsam, yüzüne vuran gün ışığı bana acı verecek!"
Sayfa 140
"Kendini yok etmekte olan insanlık meşgul etmesin kafanı, kendi dünyanı kur."
Sayfa 79
“Biriyle arama mesafe koymuşsam bu kesinlikle benimle ilgili değildir. Bana ne olduğunu sorgulayan önce ne yaptığını hatırlasın.”
Sayısız anlar yaşarız ama tek, bir tek an vardır ki bütün iç dünyamızı galeyana getirir.
Kleist’ın şu cümlesini sahiplenebilirdi:
Ruhum öylesine yaralı ki, hani neredeyse burnumu pencereden çıkarsam, yüzüme vuran gün ışığı bana acı verecek .