Ömer Seyfettin - Üç Nasihat
#kacivertklasikler dizisinden “Üç Nasihat” kitabını keyifle okudum. Üç hikaye de güzeldi.
Üç Nasihat; İstanbul’a çakışmak için gelen Durmuş, bulduğu iş için yılda bir kuruş ve bir nasihat alacaktı. Önce kabul etmese de sonra meraktan kabul etti. Bu üç nasihatte hayatını değiştirdi. Gerçekten de böyle hayat kurtaran, yön veren nasihatlar var mıdır?
Pembe İncili Kaftan; bir elçi gerekliydi, yiğit, mert, ölümü göze alan. Muhsin Çelebi bu kişiydi.
Başını Vermeyen Şehit; Sigetvar ordusu Palanka kalesine saldırı düzenler. Kitap kapak resmi Johann Peter Krafft’a ait olan eser bu savaşın bir simgesidir.
“Fani vücuda kefen gerekir. Kaftan ahmakları sevindirir…”
“Çünkü ben boyun eğmem, el etek öpmem, halbuki zamanın devletlileri mevkilerine hep boyun eğip el etek, hatta ayak öpüp bir türlü yaltaklanmayla, riyayla, dalkavuklukla çıktıklarından, etrafına daima hep bu aşağılık mazilerinin çirkin haraketlerini tekrarlayanları toplar. Gözdeleri, adamları, korudukları, hep alçak riyakarlar, ahlaksız yağcılar, namussuz soytarılar haysiyetsiz dalkavuklardır!”
“Bildiğini hatırlamak yeniden bir şey öğrenmek kadar faydalıdır.”
“Para harcanır, biter yahut kaybolur oğlum. Ama insanın aldığı nasihat hiç bitmez… Ölünceye kadar işine yarar.”
