Mac coşkulu kalabalığı yararak ilerledi ve bir anda onu gördü. Yaşı, Casinoya giremeyecek kadar küçük gibiydi... Kısa saçları darmadağınıktı ve bal rengi gözlerinin üstüne düşmüşlerdi. Üstündeki pamuklu gömlek ve kot pantolon, sanki günlerdir giyiliyormuş gibi bumburuşuktu. Yanına yaklaşınca onu kolundan tuttu ve titrediğini fark etti. Ama bu, uyuşturucu kullanma nedeniyle olan titremelerden değildi, bu korku titremesiydi...
Darcy irkilerek kolunu tutan adama baktı. Karşısında, gücü, azameti ve tüm yakışıklılığıyla, tam bir Kızılderili şefi duruyordu. Ve bu şef ya kendisini kurtaracak, ya da şuracıkta işini bitirecekti... “Ben… İstemeden… Ben… Sadece… Ben ne yaptım?” diye kekeledi.
Mac şaşkın bir ifadeyle ona bakıp, hafifçe gülümsedi. “Büyük ikramiyeyi kazandın.”
Darcy, “Ah, öyle mi? İyi o zaman…” dedi.
Ve bayıldı...
