#yeraltındannotlar
#dosteyevski
***Yine buhranlar içerisinde bir Dostoyevski bitirmiş bulunmaktayım. Açıp camı bağırasım geldi, o derece bende isyan ettim insanlara.
** Okunması ağır, yazarların ciddi ruhsal sorunlarının dile gelmiş hali oluyor.
** Kitap iki bölüm gibi, başlıklar halinde ayrılmamış ama anlatımdan farkına varıyorsunuz.
İlk bölüm iç düşünce halinde geçiyor, ikinci bölüm hikâye olarak.
***Anlatımı çok akıcı değil.
***Beyin yakan kitaplardan. Anlatılamaz, okunur.
>>>Kitaptan bazı alıntılar;
>>Doğa, nasıl işleyeceği konusunda size danışamaz ki. Sizin beğendiğiniz, beğenmediğiniz şeyler, kişisel istekleriniz, ona vız gelir. Doğayı olduğu gibi, tüm sonuçlarıyla birlikte kabullenmek zorundasınız. Duvar duvardır, taş taştır.
İnsan her zaman ve her yerde çıkar ve aklın buyurduğu gibi değil, canının istediği gibi davranmayı sever, bunu ister.
>>İnsanlara gerekli olan tek şey, ne pahasına olursa olsun, sonunun nereye varacağını bilmeden, özgür bir arzudur.
>>Çıkarlarımızı bazen yanlış algıladığımız için, isteklerimizin çoğu yanlış bir yönde ilerlemektedir. Bunun için, gözümüze kestirdiğimiz bir çıkar için en basit yolu seçeceğiz diye akılsızlıpımızdan, birçok kez bir sürü saçmalığa saplanıyoruz.
>>İnsan, amaca ulaşmak için çalışmayı sever ama amaca ulaşmayı istemez ;bu da kuşkusuz çok gülünç bir durumdur. Öyleyse, insanın daha doğuştan gülünç bir yaratık olduğunu söyleyebiliriz.
>>İnsanın zamanı geldiğinde acıyı, tutkuya varan derecede sevdiği de bir gerçektir.
>>~~Cesareti olan ve ruh durumuna güvenen okusun...
