2 fakir fukaranın (yani bizler gibilerin) mektuplaşmalarindan oluşan kitap tam bir enerji emici , batsın bu dünya dedirten , yakarsa bu dünyayı garipler yakar dedirtip Müslüm 'e , Ferdi 'ye , Orhan'a sevk eden , küçük Emrah gibi "vurmayııın bize , kıymayın bizeeee " diye serzenişte bulunmayı teşvik eden ve okurken , asla iki kaşınızı çatmadan, dudak büzmeden okunamayan bir kitap.
Nerden okudum yaaa .
İnsancıklarFyodor Dostoyevski · Can Yayınları · 202362,5bin okunma
Klasik bir aşk öyküsü ve çekingen aşıkları anlatan sıradan gelen karakterler vardı devam etmek istemedim. Kitapta geçen her mektupta adamın kendini anlatma cabası her iki mektubun birinde ben cahil bir adam demesi ve sürekli tekrarlanan cümleler, yazdıklarına güvenememesi ve bir miktar parası olmasına rağmen neden kılık kıyafetine dikkat etmediğini anlayamadım eski insanların düşünce tarzını anlamak çok zor.
dostoyevski’nin ilk kitabıymış, sanırım yazı dilini zayıf bulmamın sebebi bu. bir katip ve aşık olduğu küçük kız arasında geçen mektuplaşmaları okuyoruz. rus edebiyatının yoksulluk travmaları artık beni sıktığı için bu kitabı okumaktan hiç keyif almadım. kısa olmasına rağmen elimde süründü. hiç sevmedim. iki insan birbirleriyle mektuplaşıyormuş gibi değil de günlük tutuyorlarmış gibiydi çünkü hiçbir mektup cevap bulmuyor, günlük tutar gibi iki tarafın da yaşadıkları anlatılıyor o yüzden beni yordu.
İnsancıklarFyodor Dostoyevski · Can Yayınları · 202362,5bin okunma
Kitap, Kâtip Makar Devuşkin ile Varvara Alekseyevna arasındaki mektuplaşmalardan oluşuyor. Dostoyevski'nin yayımlanan ilk romanı. Etkili olsun diye aynı kelimeleri sık sık kullanmış okurken baygınlık geçirdim. :) İkili arasında baba-kız mı sevgili ilişkisi mi var anlayamadım çok itici geldi. Tek dertleri para kazanmak olunca edebiyattan yoksun bir metin ortaya çıkmış. Yazarı bu kitap ile tanısam bir daha yüzüne bakmazdım galiba. İlerde o kadar güzel kitaplar yazacağının ışığı yoktu ama kendimiz için umut etmekten vazgeçmememiz gerektiğini hatırladım.
İnsancıklarFyodor Dostoyevski · Can Yayınları · 202362,5bin okunma
Yanlış bir zaman ve ruh halindeyken başlamış olduğum bir kitaptı. Umarım ileriki bir zamanda yeniden başlayıp daha iyi bir izlenim ile kitabı okuyabilirim. Ya ben çok çömezdim ya da yanlış bir zamanda okunmuş bir kitaptı. Büyük ihtimal problem bendedir :)
Dostoyevski’yi ilk ‘Beyaz Geceler’ kitabı ile tanımıştım cep boy küçücük bir hikayeydi, hoş bir iz bırakmıştı kitap bende. Fakat İnsancıklar için öyle diyemeyeceğim; bu kitabı yazar ilk yazdığında zamanın eleştirmeni Belsinki; ‘bunu siz mi yazdınız bayım? inanamıyorum’ diyen uzun bir hayret ve hayranlık belirtisi göstermiş, İnsancıklar’ı Dosto 21 yaşında yazmış, o zamana göre baya iyi aslında, yaşına göre de mükemmel, zaten bunları söylemek bana düşmez fakat; Rus edebiyatının iç karartan insanı aşağı çeken ruhunu daraltan üzücü bir yanı var o yüzden çok elime alacağımı sanmıyorum tabii ki tanışmalı böyle kitaplarla da ama keyfiyeten okumam sanırım.
İnsancıklarFyodor Dostoyevski · Can Yayınları · 201862,5bin okunma
Kitaba başlayalı 15 gün oldu daha bitiremedim. Kitabı okumaya başlıyorum 2 sayfa sonra sıkılıyorum. Fakirlik üzerine yazılmış bi kitap. Ama okurken çok sıkılıyorsunuz. Keşke başlamasaydım dediģim kitaplar arasında. Şuan bitirmeme 40 sayfa kaldı. Kitabın sadece 35-40 sayfası hoşuma gitti diğer ssyfalarda saçma sapan şeylerden bahsediyor...
