Soğuk, külrengi bir dünya. Dört bir tarafta yangınlar, depremler ve doğal afetler. Hayvanların soyu neredeyse tükenmiş, son ağaçlar ise devrilmek üzereler. Dünya, vadesi dolmuş yaşlı bir insan gibi ölüm eşiğinde kıvranmakta.
Umudun olmadığı bir dünya bu. Adı bilinmeyen bir ülkede yine adlarını öğrenemediğimiz iki insanın, bir baba ve oğlunun hikayesi. Gittikçe soğuyan havalardan korunmak ve biraz daha hayatta kalabilmek için güneye doğru yolculuklarının hikayesi.
Kitabın genel atmosferi karanlık, melankolik ve kasvetli. Baba ile oğul arasında geçen diyaloglar romanın temel taşlarından biri, ve yazar baba oğul ilişkisini çok güzel işlemiş kitapta. Aynı zamanda çevre tasvirlerini de çok etkileyici buldum. O dünyaya ve ortama bizi kolaylıka sokmayı başarıyor.
Saygın amerikan edebiyat ödüllerinden biri olan Pulitzer ödülünü kazanan bu kitap, aynı adla 2009 senesinde sinema dünyasıyla da buluştu. Şahsen ben ilk olarak filmini izlemiştim ve gerçekten beğenmiştim. Sonra kitabı olduğunu da öğrenince hemen okumuştum. Ve açıkçası kitabını, neredeyse her uyarlamada olduğu gibi daha etkileyici buldum. Yol kitabı okuduğum en karanlık ve realistik kıyamet sonrası edebiyatı örneklerinden biri olarak aklımda kalacak hep.
