Bu aralar Tanzimat Dönemi yazarlarının eserlerini okuyorum, özellikle tiyatro türündeki eserleri. Tiyatro diğer türlere göre halka daha kolay ulaşan bir iletişim aracı. Hem okuma yazma bilmeyen kesimlere hitap ediyor hem de bir seyir sunmasından dolayı büyük kitlelere ulaşması daha kolaydr.
Namık Kemal, Ali Beyle beraber tiyatro türünün Edebiyatımıza kazandırılması açısından en önemli yazarlardandır.
Zavallı Çocuk'da döneminin evlilik açısından toplumsal ve aile ilişkilerine yönelik eleştiriler bizleri karşılıyor. Şefika ve Ata Bey aynı evde kardeş gibi büyümüşlerdir, ancak kardeşlik bir noktadan sonra sevdaya dönüşüyor.
İki gönlün bir olması tabii ki samanlığın seyran olmasına yetmiyor, bu sevdaya engel olan toplumsal normlar ortaya çıkıyor.
Annesi Şefika'yı onun geleceği açısından zengin biriyle evlendirmek istiyor, tabii ki dönemin iyi aile kızı profiline sahip olan Şefika ailesine gösterdiği saygıyı ön planda tutup evlenmeyi kabul ediyor... Ata Bey'imizin Zavallı Çocuk serüveni ise bu noktadan itibaren başlıyor...
Eserin dönemin yapılan evliliklerinin insan duygusundan çok keseleri doldurmak amacıyla yapılmasını eleştirmesi beni ayrıca mutlu etti. Çünkü halkı bu konuda aydınlatmak sağlıklı bir toplumun temelleri için çok büyük bir katkıdır.
Toplumu aydınlatan yazarları okumanız dileğiyle...