“Ne bileyim, anlayamıyordum bir vedayı bile çok görmesini...”
Sayfa 23
“Anlıyorsun değil mi? Yol uzun. Bu bedeni taşıyamam. Çok ağır.”
Sayfa 101
“Hayatta en güvendiğim insana karşı duyduğum bu kırgınlık, adeta bütün insanlara dağılmıştı; çünkü o benim için bütün insanlığın timsaliydi.”
Sayfa 149
Okur Takip Önerileri
“Bir insana bir insan herhalde yeterdi.”
Sayfa 147
“Onların beni anlamalarına imkân yoktu. İzahat vermeye de asla mecbur değildim.”
Sayfa 145
“Yalnız onun yanındayken içimi müthiş bir korku, onu kaybetmek korkusu sarardı.”
Sayfa 129
“Yalnız içimde müthiş bir boşluk hissi vardı. Hayatımın en dolu, en manalı zannettiğim bir devresi birdenbire boşalmış, bütün manasını kaybetmişti.”
Sayfa 122
“Birbirimiz için yaratılmış gibiydik, başta birbirine uymuyormuş gibi görünen ama sonunda hiç beklenmedik bir şekilde yan yana düşen iki yapboz parçası gibi..”
Sayfa 103
“Belki de gerçekten onu bağlayan zincirlerinden kurtulabilirdi. Zamana, kendi kendine kalmaya ve aslında biraz uzaklaşmaya ihtiyacı vardı.”
Sayfa 31
“Bir insan tepesine bina yıkıldığında ayakta, sapasağlam durabilir miydi?”
Sayfa 30
“Bir gün sana bakarken öleceğim ve bundan bir gün olsun pişman olmayacağım.”
Sayfa 24
“Seni gülerken gördüm ve gülüşün beni içine çekti.”
Sayfa 105
