Arzulandığı zaman güzeldi, zeki insanların arasında nüktedandi, gururu okşandığında kibirliydi,sevildigi zaman aşıktı.Ondan çok şey istendikçe o daha fazlasını verirdi. Ama onunla kimsenin konuşnadığı, onu
kimsenin görmedigi, duymadığı, arzulamadığı yalnızlığı sırasında çirkinleşmiş, sersemlemişti, çaresiz kalmiş ve mutsuz olmuştu. O ancak yaşamın içinde canlanırdı, yalnızlıkta çöküp gölgeye dönüşürdü.