Kitap Listesiii
Lordlar ve Varisler
Krallar ve Soytarıları
17 Numara-Katliam
17 Numara-Piyes
Emare-Sarmaşık
Emare-Pusula
Emare-Maske
Onun Şeytanları
Zehra
Demir kapıyı açıp karanlık avludan içeriye girdi. Avlu soğuktu. Biraz yürüdükten sonra geniş tahta merdivenin önüne geldi. Kapancanın boşluklarından beliren ışık, evdekilerin uyumadığını gösteriyordu.
Kirli fistanın içine üşüyen ellerini koyarak beklemeye başladı.
Iki saat kadar bekledikten sonra kapancanın üzerindeki ışık süzmeleri çoğaldı.
Benim Hikayelerim II
Gelelim sana, hiç bu kadar susmak istememiştim... Bizim mevzular belliydi de, kafamız karışıktı işte biraz. “Kendi düşmanına kıyamadığında, dostuna hainlik üzerine konuşmaktan da caymalı insan.” demişti Sara hatun. Yani insan ki; omuz omuza yürür, uzun uzadıya böyle yollarda yan yana akar, süzülür ve gider ya hani.
Demem o ki, oğlum Mehmet, “Aynı
Sağ Bileğim (+18)
Saat 09:00
Bu sabah yoğun kar yağışı altında Odessa’ya indim. Yolculuğun böyle acil olanından çok nefret etsem de seçme şansım olmadığı için yolculuk boyunca Bay Pavel’e sövmeyi kendime oyun edinip, çokta eğlendim. Uçağın iniş takımları açıldığında ise Bay Pavel’in sadece kulaklarının ardı kalmıştı dokunulmamış. Kıpkırmızı yüzü bu alengirli
#2018#Haziran#okundu/bitti (5058)
1=Şibumi /Trevanian (445)
2=Acı çikolata /Laura EsQuivel (221)
3=Anılar /Ilya Ehrenburg (288)
4=Kaputt/Curzio Malaparte(594)
5=Yılanı öldurseler /Yaşar Kemal (102)
6=Bir Alkoliğin anıları /Jack London (268)
7=Savaştan sonra /Carol Matas (150)
8=Baraganın Devedikenleri/Panait Istrati (135)
9=Demiryolu serseriler /Jack London (200)
10=Dünyayı Sarsan 10 gün /John Reed (368)
11=Tolstoy un yaşamı /Romain Rolland (145)
12=Bet_Şeba/Torgny Lindgren (274)
13=Ademden önce /Jack London (192)
14=Savaşta bir yazar Vasili Grossman
Kızıl orduyla 1941_1945 /Antony Beevor (382)
15=Düşünüyorum öyleyse vurun /Ilhan Selçuk (206)
16=Kız, Kar ve Kan /Jack London (251)
17=Yüzyılın Lideri /Sinan Meydan (399)
18=Bir ıngiliz afyon tiryakisinin anıları /Thomas de Quincy (133)
19= Allahın kullanılması ve kut istismarına karşı Atatürk /Necati Ulunay Ucuzsatar (305)
Gelelim sana, hiç bu kadar susmak istememiştim... Bizim mevzular belliydi de, kafamız karışıktı işte biraz. “Kendi düşmanına kıyamadığında, dostuna hainlik üzerine konuşmaktan da caymalı insan.” demişti Sara hatun. Yani insan ki; omuz omuza yürür, uzun uzadıya böyle yollarda yan yana akar, süzülür ve gider ya hani.
Demem o ki, oğlum Mehmet, “Aynı
BU KADINLARIN ÇIĞLIKLARINI DUYUN! (Sema Maraşlı)
On sekiz yaş altında evlenmenin cezasını çeken genç kadınlar onlar. Severek isteyerek düğünle dernekle evlendikleri kocaları hapiste, gerçek tecavüzcülerle aynı koğuştu yatıyor. Onlar da dışarıda babasız büyütmek zorunda kaldıkları çocukları ile hayat mücadelesi veriyorlar. Kocaları hapiste
TANYA....
1942 yılının Ocak ayıydı. Moskova buz kesmişti... Öyle soğuk bir yel esiyordu ki ölüm bile üşüyordu. Moskova yakınlarında bir cenaze töreni; gömülen 18 yaşında bir genç kız. Sessiz sedasız, gencecik bedeninin üstü buzlu toprakla örtülüyordu.
Mezarın başındaki tahtada şunlar yazıyordu: Zoya Kosmodemyanskaya. Peki kimdi bu Zoya Kosmodemyanskaya,
Hep en sevdiğim şiir olarak kalacaksın..
Nokta Noktam,
Dün bir dosttan uzun bir mektup aldım.
Beni anlatmış sana
ve sen de ona,
"Unuttum artık onu." demişsin.
Hem bu sözü gülerek, medar-ı iftiharla söylemişsin.
Unutamazsın Nokta Noktam, unutamazsın.
Çünkü, unutmak için önce unutulmak gerek.
Oysaki sen, hâlâ bende esen eski kavak yelisin.
Kan değil, tüküremezsin.
Ruj değil,
doğdukları yerde ölenler
sıcak öğle sonları, kan uykularda
serinliği dipsiz kuyuların
soğutulmuş testilerde sızıntı
güneş birden devrilir gider
ve geceleri titrer fenerler
hiç şikayet etmezler
doğdukları yerde ölenler
dağ başında bir köyde
kar altında dal gibi bir kız
munzur dağı gibi köye yazgılı
çeşme başındaki gülüşmeler
dünya onlar için dönmez
bilmezler yol yorgunluğunu
sesleri yankı bulur
hep aynı kayadan, aynı saat diliminden
düşlerinde çin ü maçin'e giderler
doğdukları yerde ölenler. 
Zülfü Livaneli
Fransız Azizesi (Jeanne D'Arc) Mayıs Ay'ı Etkinliği
Kasım ayının son günleriydi, kar erkenden Domremy köyüne çökmüş, yüzyılın en derin kışlarından birine şahitlik eden köy sakinleri – bahar gelene deyin o kış yüz yirmi yedi kişi hayatını kaybetmişti- kara kışın bu sene sonuna kadar bitmeyeceğini dile getiriyorlardı. Bazı köylüler aralarında buğday ve çavdar ile iddiaya dahi girmişlerti. Kış
Doğdukları Yerde Ölenler
Bozkırda bir kasabadan geçerken
Tozlu yolda iki sıralı kahveler
Öyle sakin kıpırtısız
Otobüsü süzerler
Doğdukları yerde ölenler
Sıcak öğle sonları, kan uykularda
Serinliği dipsiz kuyuların
Soğutulmuş testilerde sızıntı
Güneş birden devrilir gider
Ve geceleri titrek fenerler
Hiç şıkayet etmezler
Doğdukları yerde ölenler
Dağ başında bir köyde
Kar altında dal gibi bir kız
Munzur dağı gibi köye yazgılı
Çeşme başındakı gülüşmeler
Dünya onlar için dönmez
Bilmezler yol yorgunluğunu
Sesleri yankı bulur
Hep aynı kayadan, aynı saat diliminden
Düşlerinde Çin-ü Maçin'e giderler
Doğdukları yerde ölenler
Zülfü LİVANELİ
FİRUZE
—bilmeyenler seni ne anlasın
Firuze Sen hayal ustu bir kadınsın—
Gün doğar
Gece aydınlığa karışır
Saçlarını umut gibi
Yaralı yüreğinle toplarsın
Hayata her gün bir adım
suyun ayak sesi
* suyun ayak sesi
* annemin sessiz geceleri için!
*
* kaşan şehrindenim
* fena sayılmaz halim,
* bir lokma ekmeğim var, biraz aklım,
* iğne ucu kadar da zevkim.
* annem var, ağaç yaprağından daha güzel,