Kız yanan gençliğini ortaya koyuyormuş gibi savaş sancağını salladı. Düşmanlarının alevler içerisinde yanarak kül olacağını, damarlarında kanıyla beraber akan şevkle coşkudan mükemmel bir dünyanın doğacını umuyordu. Bir kurşun göğsünü delip geçene kadar kız bu kızıl hayallerle mest olmuştu.
Sayfa 8 - İthaki Yayınları
Sevdiğim !
Bak umut kan pıhtısı rengine döndü
Sen VERA! Filistin’den geçerken sakın eteklerini toplama
Biraz kan bulaşmış şekilde çık karşıma
Ve sakın UNUTMA!!!
O ilk çocuğumuzdur.
Asırlardır dillerde olan Leyla’dır
Meryem’in suskunluğunda can bulan gözleri vardır Züleyha’nın
Daha düşmeden kirli kelimeler diyarına
Bilir misin VERA!
Kaçıncı
Söylesene VERA!
Çocuklara sıkılan hangi kurşun kahpece değildir?
Öfkemiz taş doğursun VERA
Taş doğursun, yüreklerimizi söksün yerinden
Bak her tarafta ellerinde sapanlı Ebabiller
Ebrehe’nin tanklarına kan kusturur
Şimdi kızıl denizi boğan, şimdi Firavunu boğan kızıl denizi
Numan Arıman
Hiç söylenmemiş sözler söylemeli
El değmemiş duru sözler sevdiğim için
Sevdiğim !
Şehir giysileri kıskanır ve bu yüzden bürünür geceye
Güneş gözlerinden beslenir ve saçlarını kollar görmek için
Sensizken; şehrin boş meydanlarında yürüdüm
Kalın puntolarla iri laflar ettim
Öfkemi saldım iri dişli postallar üzerine
Sevdiğim! VERA!
Hangi çocuğu
On beş yaşındaki kızın bedeni o kadar narindi ki, kurşun girip çıkarken yavaşlamamıştı bile. Genç Kızıl Muhafız, sancağıyla beraber aşağı düşmeye başladı. Hafif bedeni gökyüzünü terk etmek istemeyen bir kuş misali, kızıl kumaştan bile daha yavaşça düşüyordu...
Sayfa 9 - Cixin LiuKitabı okudu
Düşmanlarının alevler içerisinde yanarak kül olacağını, damarlarında kanıyla beraber akan şevk ve coşkudan mükemmel bir dünyanın doğacını umuyordu. Bir kurşun göğsünü delip geçene kadar kız bu kızıl hayallerle mest olmuştu...
Sayfa 9 - Cixin LiuKitabı okudu
Sıkılan kurşun sanaydı, askerlere değil. Bunu biliyorsun değil mi, Mislina?
Sayfa 9Kitabı okudu
Her seferinde kurşun yiyecek değiliz ya. Bir cesaret madalyası almak, dostum, fena olmazdı doğrusu.
Çoğu kişi sarhoş gibi doğruca tele doğru koşuyor, telde asılı kalıyor ve bağırmaya başlıyormuş, ta ki bir kurşun işlerini bitirene dek.
Yıldızlara koştuğu zaman
Uzun soluklu olmalı insan
Düşman güler sonra
Dost darılır
Yolcu yolunda gerek
Kurşun hedefi bulmalıdır
Türküler yarım kalmasın
Sen
Enver'in macera, dram, film yahut daha başka sözlerle ve kavramlarla ifade edilebilecek şekilde yaşadığı hayat, şimdi Tacikistan'ın sınırları içerisinde bulunan Abıderyâ köyünün civarındaki tepelerde 1922'nin 4 Ağustos sabahı Sovyet Kızıl Ordu askerleri ile girdiği çatışmada bir Rus süvarisinin kısa namlulu tüfeğinden çıkan domdom kurşunu ile nihayete erdi.
Kurşun, yanında bulunanlardan birisinin ifadesi ile sırtından şemsiye gibi bir kırmızılık püskürterek çıktı, Enver atın üzerinden yere devrildi...
