Yazarın 1912 yılında kaleme aldığı Kızıl Veba'nın, Dünya var olduğu sürece devam edecek salgınlar hakkında temel bir gerçekliği öne sürdüğünü görüyoruz… İnsan var olduğu sürece şartlar ve dönem ne olursa olsun döngümüz hep aynı olacak. İçgüdülerimiz bizi yaşatırken, cehaletimiz bizi öldürecek. Bir uygarlığın ortaya çıkan öldürücü bir hastalıkla nasıl yok olduğunu, dengelerin nasıl değiştiğini günümüz çağında halihazırda yaşadığımız hastalığa ithafen yazılmış bir kitap. Verilen mesaj güzel her şeye rağmen insan kalabilmek asıl mesele! Salgınların hayatları nasıl altüst ettiği, olmayacak şeylerin olmasına sebep olduğu, insanların en sevdiklerine bile çaresiz kaldığı, hastalıkların ırkları tehdit ettiği bir dünyada, hayatlar biter. Bu noktada iki ihtimal vardır ya tamamen bitiş burda son bulur ya da bir umuttan yeniden başlangıç, bu başlangıç olursa en baştan en geriden başlar, yeniden uygarlık seviyesi ve sonra yine bir sebep ve yine çöküş böyle bir döngü. Döngü bile olsa ki bu sadece biraz uzun sürer ama iki durumda da her zaman herşey bitmeye mahkûmdur..
