Babamdan neler öğrendim?Ben babamdan bana uçurtma yapmasını öğretmesini isterdim.Kolay iş değildir bilirim,emek ister,özen ister,dikkat ister ya ne bileyim rastgele sopalarla uçurtma yapılmaz .Bir matematiği vardır o işin herhangi bir kağıtta kullanılmaz.Ben babamdan sapan yapmayı öğrenmek isterdim.Hani Y şeklinde olur,ucuna da bir lastiği bulunur.Taş takarsın arasına, gerersin ve fırlatırsın uzağa.Ne bileyim yavrum,kızım babam bana ne uçurtma yapmayı,ne sapan yapmayı,ne de suda taş kaydırmayı ,ne bisiklete binmeyi,ne de yüzme öğretmedi.Babam öldü gitti nur içinde yatsın.Babamdan ne mi öğrendim bunca zaman sonra.?Şunu öğrendim onu yeterince tanımadığımı !Aslında babası bile olsa bir insanın bir insanı çözmesinin mümkün olmadığını öğrendim.Bir insanı tanımak için bir hayat yetmiyor yani.Hani hep tanıyoruz ,biliyoruz,çözdük zannediyoruz ya Annelerimizi,Babalarımızı,Dayılarımızı,Amcalarımızı ama yanılıyoruz.Ben de biricik kızıma derim ki,Annen baban bu dünyadan göçmeden birbirimizi daha çok tanıyalım.Hala şu çümle aklıma gelince içim burkulur ve üzülürüm.Önce 11 yaşımda Annem sonra da babam bu dünyadan göçtü ve ben her ikisini de tanıyamadım.Tanıyorum ama tanımıyorum aslında.Sen benim yapamadığımı yap yavrum kızım …
Hayattayken sarıl annene ve babana.Hayatteyken yapış ikisine de. 06/04/2010