‘Kızıma Şiir’in yazılış hikâyesi
“Otuz iki yaşındaydım ve bir bebek bekliyordum. Ertesi gün gazetedeki köşemde yayımlanacak yazımı yazmam gerekiyor ama olmuyor. Yazıyı bırakıyorum bir kenara.. Mutfak masasına oturup bambaşka bir şey yazıyorum. Ertesi gün arkadaşlarım Metin ve Eda Özülkü’ye okutuyorum yazdığımı. Eda göğsüne basıyor beni. Metin piyanoya oturuyor hemen. İkisi de ağlıyor. Kariyerimin en sevilen işlerinden biri olan ‘Kızıma Şiir’ albümü o akşam doğuyor…”
Sayfa 62Kitabı okudu
Üstüme gelse de boğmayacak beni bu sızılar, çünkü hala mektup yazıyorum doğmayacak kızıma.❤️
BU KADINLARIN ÇIĞLIKLARINI DUYUN! (Sema Maraşlı)
On sekiz yaş altında evlenmenin cezasını çeken genç kadınlar onlar. Severek isteyerek düğünle dernekle evlendikleri kocaları hapiste, gerçek tecavüzcülerle aynı koğuştu yatıyor. Onlar da dışarıda babasız büyütmek zorunda kaldıkları çocukları ile hayat mücadelesi veriyorlar. Kocaları hapiste
Kızıma Mektup, sevgili Narya.
Sevgili Narya, seni ilk düşündüğümde sen yoktun. Hala da yoksun. Ama kalbimle küçük bir oyun oynadım, oynun adı Narya. İşte bu oyun on beşimde başladı. Sonra bu oyunu renklendirmeye başladım. Senin için ilk mektubumu yazdım derken senin için ilk şiirimi yazdım. Zamanla seninle sarhoş oldum. Senin için yüzlerce mektup ve şiir biriktirdim. Adını şiirlerimle ve mektuplarımla süsledikten sonra bir gün adının anlamına hayal ve düş dedim. O günden sonra düşlerim ve hayallerim oldun. Zamanla bu oyundan mutluluk aldım. Daha da güzelleştirmek için annen ve senin için ilk defa göz harketimi yaptım. Bunun anlamını bir gün kullağına fısıldadığımda çok mutlu olacaksın. Zamanla seni ve anneni özlemle beklerken, seni on iki yıldır beklediğimi farkketim. Bence hak ediyorsun kızım ve daha fazlasını da hak ediyorsun. Bunu bil ki ; seni beklemek, sana şiirler ve mektuplar yazmak ve seni seviyor olmak çok güzel. Buna inan kızım, seni hep bekleyeceğim. Özlemle, baban. ❤️
Kızıma mektup
" Sevgili kızım, yine seni çok özledim.
Ama kafamın için o kadar dağınık ki, nasıl toparlayacağımı bilmiyorum. Konuştuğum duvarlar üstüme üstüme geliyor. Sanki bu hayat için üzerim çizilmiş. Ya da ne biliyim, sanki hayat sevincim çocukluğumun salıncağında unuttuldu. Aslında çok şey demeden susmak istiyorum. Aslında sen olmasaydın, seni beklemeseydim, çoktan bu dünyayı terkketmiştim. Yine de olsun, seni çok özledim Narya'm.
Baban... "🍁
Bülent Ortaçgil ~Kızıma Mektup~
11 Ekim Dünya Kız Çocukları Günü bugün. Bugüne özel güzel sözler yazılabilir mi ki! Çocuklarımıza güzel bir dünya diliyorum sadece.
Yorumsuz dinliyorum Sayın Bülent Ortaçgil'in eserini.
Yüreğine sağlık Üstat.
Canım kızım, güzel kızım,
Adı denizden gelen kızım
Büyükler dünyasına hoş geldin!
Ne kadar içtendin biliyor musun?
Kızıma, Narya'a :
Merhaba kızım, bugün de seni çok özledim. Şimdi diyeceksin ki ; babam iki günde bir bana mektup mu yazıyor? Bazen öyle oluyor. Yüreğe, en derine biriktirmekle olmuyor. Yazmak istiyorum, ne varsa dökmek istiyorum.
Sevgili kızım, elimden gelse hergün yazarım sana. Hatta her dakika her saat...
Bugün değişik hayaller kurdum.
Özgürlüğün adına dışradaki boşlukla delice dans ettim. Yetmedi, gözlerimi kapattım.
Seni düşündüm, saçlarının taramanın ne kadar güzel olacağını düşündüm.
O da yetmedi. Hayallerimde , en derinlerde bir yerde saçını önce taradım sonra da ellerimle örgüledim.
O kadar güzeldi ki ; bari uyanmasam dedim. Uyanmasam...
Böyle bir çağda böyle bir istek mümkün müydü? Biliyorum ki mümkün değildi. Gene de gözlerimi açmak istemiyordum. Sonsuza kadar uyumak istiyordum.
Sevgili kızım, seni çok özledim. Bunu söylemek bu kadar kolay olmamalıydı.
Ama öyle bir noktadayım ki ; arzularımın çığlıklarını mağlup edemiyorum. Biraz sessiz kaldım mı kalbimin ucunu çiğ çiğ kemiriyorlar.
İşte bu yüzden sana kalbimden bağırıyorum.
Sana kalbimden sesleniyorum ;
Seni çok özledim,
Seni çok özledim,
Seni çok özledim."🍁
Baban, kalbin üşümesin 🌸
- Neden bu saatte kadar uyumadın?
+ Kızıma mektup yazıyordum.
Özlem ❤️
Bir mektup, Narya'nın annesine :
Kızıma yüzden fazla mektup yazmama rağmen yine de bir mektuba nasıl başlanıyor, bilmiyorum. Sevgili Narya, bugünkü mektubu annene, annenin hiç görmediğim kirpiklerine armağan ediyorum.
Seni daha tanımadan sana sevgilim diyerek hitap etmek istiyorum. Sevgilim, hitap şeklim hoşuna gitmemişse, af buyur.
Ama yıllarca seni bekledim. Yıllarca seni düşündüm. Bazen de seni uzak bir yerlerde, kalbimin üzerinde hayal ettim.
Hayallerimin çoğunda kendimi seninle baş başa, uzak bir yerlerde, karşılıklı gülümseyerek buluyorum. Bazen de karşılıklı otururken kendimi sana şiirler okurken buluyorum. Okudukça gözbebeklerine yayılan sonsuz tebessümünün sonsuz mutluluğuma karıştığını hissediyorum. Daha doğrusu görüyorum. Bazen de sana kızımızdan bahsediyorum. Bahsettikçe kızım gibi gülümsemeye başlıyorsun. Kızıma yazdığım şiirleri ve mektupları okuyunca da kirpiklerinin çiçek açtığını görüyorum. Bazen de sadece gelmeni istiyorum. Seni tanımak ; kirpik uçlarını ve saçlarını dudaklarımla okşamak istiyorum. Bazı günler de yalnız olduğumu hissediyorum. O günlerde de sana sarılmak, yıllaca dizinde uyumak istiyorum.
En çokta neyi seviyorum, biliyor musun ? Bir gün kızımın annesi olacaksın ve bu duruma ziyadesiyle mutlu oluyorum. Selametle sevgilim, seni çok seviyorum ❤️
Uğur Güner
Narya'ya Mektup
Kızıma mektup :
" Sevgili kızım, içimdeki sokakları ayak parmaklarının ucunaki pembeliğe boyadım. Toprak evlerin damlarını hırpalayan bahar yağmurları gibi yine sana dökülüyorum. Biliyorum, özlemine sancıyan kalbimin mırıltılarının karşılığı yoktur. Yine de yazmak istiyorum. Lügatta karşılığını bulmayan kelimelerle sana özlemimi haykırmak istiyorum. Yine biliyorum, içimdeki belirsizliğe topladığım öksüz kelimlerin de hiçbir faydası olmayacak. Bu kadar imkansızlığa rağmen özlemine ıslanan gönlümü az da olsa sana haykırarak yamalamalıyım.
Sevgili kızım, seni çok özledim. Hayır, seni göresim geldi. Evet, seni çok göresim geldi. Biliyor musun? Seni dün rüyamda gördüm. Pembe ayak parmaklarının uçuyla bana koşuyordun. Dalgalanan siyah saçlarının ucundaki kumrallık evreni kesiyor, koşuşturan ayaklarına uyarak omuzlarında dans ediyordu. Bide gülümsemen vardı. O sadece evreni değil, beni de kesiyordu. Mavi gözlerinin altında toplanan, çocukluğumun pamuk şeklerine benzeyen yanaklarının pembeliği az önceki yağmur gibiydi. Hırpalıyordu göğsümdeki özlemini. Bana tam sarılmışken rüyamın burada bitmesine ne demeli ? Kokunu içime çekmedim, işte buna yanıyorum. Acaba ne renk kokuyordun ? Gerçi bunun da bir karşılığı yok.
Sevgili kızım, yine hiçbir karşılık bulmayan kelimelerimle sana mırıldadım. Mırıltılarım bitti. Şimdi sadece dua ediyorum.
Bir kez daha rüyama gel.
Bir kez daha gel...
Seni göresim geldi,
Seni çok göresim geldi."🍁
Baban....
Kızıma Mektuplar
Eğer bir değişiklik yapamıyorsan,düşünce şeklini değiştir.
Sayfa 8 - Profil YayıncılıkKitabı okudu
Kızıma, Narya'ya Mektup:
" Merhaba sevgili Narya,
Bugün de seni düşünerek uyandım. Dün seni düşünerek uyuduğum gibi. Ruhumdaki huzurun bir tarifi olamaz. Eğer tarifini yapmaya kalksam, bütün dünya mışıl mışıl derin bir uykuya dalar. O yüzden kimselere anlatmıyorum, seni ne kadar ince beklediğimi.
Yataktan kalkıp pencereye doğru yürüdüm. Dışarıya baktım. Islanmış sokaklar gün ışığıyla kurulamaya çalışıyordu. Dün gece yağan yağmurun izleri karşı sokağın dizinde hala sessizce uyuyordu. Uyuyan yağmur birikintinsinin sessizliğine bir kez daha baktım. Sonra bir of çektim. Bu of bir sitem değildi. Dışardaki birikitiyi sahibesine bırakarak yatağa dödüm. Sırtüstü uzanıp boş tavana baktım. Seni düşündüm. Kokunu, gülümsemeni, kirpiklerini ve saçlarını düşündüm. Bir an on beş yaşıma, hayatıma düştüğün ilk geceyi hatırladım.
O an iyi hatırlıyorum, dudağıma tatlı bir tebessüm konmuştu.
Şöyle demiştim kendi kendime ; benim adım Narya. Evet sevgili bebeğim, seni çok özledim. Elbet bir gün sevgili Narya, elbet bir gün. Özlemle..."