"O günden sonra ayaklarımı annem ve doktorlar dışında kimseye göstermedim. İnsanların gülmesini istemiyordum."
Sayfa 117 - İnkaKitabı okudu
Madde: 179. Niçin, en kusurlu olanlar en, alaycı olurlar?
Çok belirgin kusurları olan kimselerin, örneğin, topalların, tek gözlülerin, kamburların ya da halk önünde hakaret görenlerin, özellikle: alaya eğilimli kimseler olduğu sık görülür; çünkü, diğer bütün insanları kendileri gibi talihin lütfundan yoksun görmeyi arzu ettikleri için, başkalarının başına gelen kötülüklerden memnunluk duyarlar ve onların bu kötülükleri hak ettiklerine inanırlar.
pdfKitabı okudu
Alaycının Sonu
Hakem isminde bir bahtsız, Resûlullah yolda yürürken onun arkasında ağzını, gözünü, vücudunu oynatarak maymunluk yapıyor. Sevgili Peygamberimiz, Hakem'in bu maskaralığını görünce hep öyle kalması için dua etti. Gerçekten ömrünün sonuna kadar Hakem'in ağzı, yüzü, organları oynadı durdu. Hep öyle kaldı yani. Eden bulur.
Sayfa 65
Hayattan..
Her şeyle alay eden insan biraz incelendiğinde eskiden çevresindekilerin alay etmesine maruz kalmış olduğunu görüyorum.
Asıl mesele şu:Alay edildiğinde ne hissettin? O yaşadığın kötü duyguyu niye bir başkasına yaşatmaya çalışıyorsun?
Alay edilmek kötü ise bunun farkına vardıysan sen neden bu durumun önüne geçmiyor da hala ısrar ediyorsun?
Sorular hazır ama inkar edileceğine eminim.
Çünkü çok normalleştirmiş.
Yanında biraz kalırsam ben de nasibimi alıyorum.
Velhasılkelam kiminle arkadaşlık ettiginize kiminle yakınlık kurduğunuza dikkat edin.
Insanca sohbet edilemiyorsa uzak durmak daha faydalı.
Benim çıkardığım sonuç bu.
Ağlanacak hallerimize gülme konusunda rakip tanımayız!
"Siz de alay etmeyi öğrenmelisiniz! Bu çok sağlıklı bir yoldur."
Sayfa 299 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
"Kendiyle alay edemeyen
başkalarına alay konusu olur."
“Aşağılama ve alay hiç gözyaşları ile gelir mi?”
Sayfa 48 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
“Birçok konuda olduğu gibi bu konuda da erdemleriniz ayağınıza dolanıyor. Siz de alay etmeyi öğrenmelisiniz! Bu çok sağlıklı bir yoldur.”
Sayfa 299 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu