Insan özne olduğu duygusuna ancak zamanın içinde yaşayarak, geçmişten bugüne hareket ederek ulaşır. Sürekliliğin 'yekpare geniş bir anın parçalanmaz akışı'nın bir parçası olmakla varlığımızı hissederiz.Sayfa 21
yürüyorum ağır aksak
ne yolu bıraktım ne de körüm
yer yüzünde ne varsa bilemez
vardığım günü varacağım yeri
çakmak gibi bakan gözler uzakları tararken
ardımda sakladığım göz yaşını nereden bilebilir ki
vurmak kolay ya toplamak