Kedisever soyuna geç girdiğim halde, bununla gurur duyuyorum. Çünkü bu soydan olanlar, kültürlü, ince, sanat meraklısı insanlardır genellikle. Dünyanın en büyük şairlerinden biri olan Charles Baudelaire’in Kediseverlerin Şahı olması; kedileri yücelten birbirinden güzel şiirler yazması, yeter de artar da bu gururu duymama.
Çünkü kedilere tutkuyla bağlananlar, öteki insanlardan bambaşka bir soydandır bana kalırsa. Bu soy, gerçekten soylu bir soydur. Belirli bir kültür düzeyi ve duyarlılık şarttır kedileri tutkuyla sevebilmek için. Kaba saba bir hödüğün kedi sevmesinin yolu yoktur.
Doğa herkese, özellikle acı çekenlere mutluluk sunmaya hazırdır her zaman. Yeter ki, benliğimizin kafesinden, her bir yanı kapalı o daracık, o kapkaranlık kafesten çıkabilelim. Derin bir nefes alıp çevremize şöyle bir bakabilelim. Kör olmayalım, sağır olmayalım doğaya.
Ezbere bildiğiniz şiiri mırıldanıyorsunuz yürürken. Bu arada muhabbet kuşlarının cıvıltısını duyuyorsunuz; denize bakıyorsunuz, batan güneşe bakıyorsunuz; pembe, yeşil, uçuk mavi bulutları görüyorsunuz. Ve havanız tümüyle değişiyor. Fransızların douceur de vivre dediği duyguyu, yani yaşamanın tatlı keyfinin verdiği küçük mutluluğu tadıyorsunuz.
Bunca felâket, bunca zulüm, bunca haksızlıkla dolu bir dünyada köpekler gibi mutsuz olmanın kolaylığını bildiğim için, mutsuzluklarıyla övünenlere fena halde bozulurum.
“Hayat ya bir aşktır ya bir tesadüf belki de bir hatıradır. Ama ne olursa olsun iyidir, güzeldir.”
Üremenin hayattaki tek anlam olmadığını gözlemlemiştim ve kendi içerisinde anlamsız olan bazı şeyler sadece devamlılığın sağlanması ile anlamlı kılınamaz.
Sayfa 115
Aynı şartlar altında aynı şeyi yapıp yapmayacağını kendi kendisine mutlak bir dürüstlük içerisinde sormayan hiç kimse yargılayamaz.
Sayfa 59
Nitekim kaybedildiğinde yaşama iradesi nadiren geri dönüyordu.
Sayfa 24
“Yıkıcı bir umutsuzluk kadar kötü olan tek şey gerçekdışı bir iyimserliktir.“
Altın Kitaplar
Bana geceleri sıkıntıyla ve uykusuzlukla nasıl baş ettiğimi soruyorsun. Bir mum gibi. Öyle ki, sabah olduğunda söndürüyor, ihtiyaç duyduğumda yeniden yakıyorum..
Sayfa 85 - Ve YAYINEVİ 1.BASIM 2016Kitabı okudu
Olup biteni yalnızca ben hissediyorum
Sayfa 84 - Ve YAYINEVİ 1.BASIM 2016Kitabı okudu
Bir asır gibi geçiyor bu yıllar. Bundan daha açık düşman mı olur ?
Sayfa 84 - Ve YAYINEVİ 1.BASIM 2016Kitabı okudu
Bense bu şehirde, bu sıradanlıkta ruhumu kaybediyorum..
Sayfa 84 - Ve YAYINEVİ 1.BASIM 2016Kitabı okudu
Gözlerim, ağlamaktan asla yorulmayan bir bulut parçası..
Sayfa 84 - Ve YAYINEVİ 1.BASIM 2016Kitabı okudu