a
Antropoloji
Eğitilmiş bir köpek, başka bir köpeği eğitemez. Bu başarı, dil-düşünce gücüyle, insanca bir başarıdır.
Sayfa 26
yakın bir geçmişe dek, antropolojik araştırmaların çok büyük bir bölümü, Batılı antropolog/etnolog/ etnograflarca, sömürge ya da eski sömürge topraklarında yaşayan yerli halklar arasında gerçekleştirilmiştir.
Sayfa 17 - Pdf
"Kadıncağız bütün bunlardan sorumlu değildi elbette, politikaları o saptamıyordu ama acılarını hafifletmek için geldiği insanların ızdırabını daha da çok artırdığını da fark etmiyordu. Paçavralar içindeki aç, üşümüş, umutsuz mülteciler, aralarındaki uçurumu görüyorlardı. Başka bir hayatın mümkün olduğunu gösteren bu simge, daha fazla umutsuzluğa düşmelerinden, daha fazla acı çekmelerinden başka bir işe yaramıyordu."
Sayfa 73 - Doğan Kitap
Bizim insan karakteri olarak bildiğimiz şey doğuştan gelmez; öğrenme yoluyla elde ediliyor olmalı. İçimizdeki gerçek insan, antropolojinin anladığı şekliyle, sosyal ve kültürel dünya ile kurduğumuz bağlantı aracılığıyla ortaya çıkar. Her day. ranışın toplumsal bir kökeni vardır; nasıl giyindiğimiz (ya da aslında niye giyindiğimiz), dille nasıl
Evrenin bizim çıkarımıza göre örgütlendiğine inanmak yerine, biyolojinin mevcut koşullara nasıl uyum sağladığını düşünmek daha mantıklıdır. Hayvanların, bitkilerin, mikroorganizmaların her bir özelliği, bu gezegende yaşamaya müthiş uyum sağlamıştır.
Sayfa 12
Kuzey Amerika Şamanları / Trans
Görüntü arayışının temel hedefi, arayıcının hayvan yardımcısı ve güç kaynağı olacak bir ruh hayvan "görmektir". Shoshoniler arasından bir görüntü arzulayan bir arayıcı atına biner ve kaya resimleri olan tepelere çıkar. Yıkanır ve üzerinde yalnızca bir battaniyeyle imgelerin altında bir kaya tabakasının üstüne uzanır. Görüntüleri oruçla, soğuğa ve uykusuzluğa dayanmayla ve halüsinasyon yaratan tütünle tetiklenir. Bazı bildirimler bir görüntünün bir yakarıcıya gelmesinin üç dört gün sürdüğünü aktarır - görüntüler hiç gelmeyebilir de. Görüntünün arayıcı uyanıkken mi yoksa düş görürken mi geldiğini söylemek zordur.
Tıp, Psikiyatri ve Acı...
"Tıp (hasta beden bilimi) ve Psikiyatri (geri kalanların bilimi?) ayrımı, tıp tarihinin mirasçısı bu ikilem insanı zihin eklenmiş bir bedene böler.
Parçalanan hasta bu ağrılarının ve acılarının saptanabilmesi olasılığından uzaklaşır, hiç kimse onu sabırla dinlemez ve şikâyetlerinin anlamını sorgulamaz.
Hastane servisleri ya da sosyal hizmet servisleri yardımcı olamazlar ve geri çevirirler onu. Bu dinleme yetersizliği, kuşkulanılan bir iyi niyetin ısrarcı belirtisi, kimlik meselesi haline gelen acıyı azdırır.
Ama hekim açıkça görülemeyen organik nedenleri araştırmayı bıraksa ve hastayla karşılıklı bir fikir alışverişi oyununa girmeyi kabul etse ve kendini hastalığın anlamını aramaya verse de kimi zaman acının kalbine ve kimlik ikilemine dokunur."
-David Le Breton, Acının Antropolojisi, Sel Yayınları, syf: 44
Sayfa 44Kitabı okuyor
Beyinde olup bitenler hakkında yirmi yıl öncesinden daha çok şey biliyoruz a Glynn'in zarif ve bilgece yazılmış kitabı An Anatomy of Thought'ta [Düşüncenin Bir Anatomisi] belirttiği gibi pek çok şey gizemini koruyor.
Daha kötümser olarak, sorunun hiçbir zaman çözülmeyeceğini savunanlar var.
Onlara göre bilinç din gibidir: Ona sahipseniz onu inceleyemezsiniz. Bir başka ifadeyle, bilişsel yeteneklerimiz kendi bilişsel yeteneklerimizi anlamaya izin vermez. Dininiz varsa onu inceleyemeyeceğiniz düşüncesi doğru olabilir.
Usulünce gömülmeyen her şey hortlar. (Lacan)
"Kutsal ölüler", yani usulüne uygun şekilde gömülmüş ve onurlandırılmış ölülerdir.
Hayaletler ise ihmal edilmiş ve mezarı olmadan kötü niyetli ruhlar olmaya mahkûm edilmiş ölülerdir.
Sayfa 124Kitabı okudu
