mutluluğun tadını bir tek gündüzleri alıyordum geceleri mi ise sadece korku hakim oluyordu
Durum Kötüden Betere o kadar hızlı ilerlemişti ki her herhalukara evi terk etmem gerekiyordu
Bak Ağaçlar Var yaşadığımız evler hala ayakta Bir tek biz geçeriz her şeyin yanında hafif bir dokunuş gibi
Hep istemediği şeyleri yapmak zorunda bırakılmıştı... İlk kez kafasını kurcalayan, sonraları da boyuna beynini oyacak olan bu soruları sorup öğreneceği, ona ışık tutup yol gösterecek birisi olsaydı; bu yeryüzünde içini dökebileceği, güvenebileceği bitek kişi olsun bulabilseydi!...
Sayfa 75
Victor Hugo
Rasgele bir ses hem hiç kimsedir, hem herkestir. Adı bilinmeyen büyük kalabalıktır. Bu sesi dinleyiniz, «Af» diyecektir. Ben de karanlığın içinden «Af» diye bağırıyorum. Burada aşağıda af, yukarda da af demektir. Halk için imparatordan af istiyorum; yoksa imparator için Tanrı'dan af dilerim.
Sayfa 77
..insan öldürülür ama, hiçbir zaman insanlık ölmez... öldür ama, insanca öldür.
Sayfa 78
İnsan değişkenlerin en değişkenidir, değişmesi gerekir..
Sayfa 106
..hakikatin de insanların da iki yüzü vardır.
Sayfa 63
