Bize didâr gerek dünya gerekmez
Bize mâna gerek dâva gerekmez
Sayfa 231
Yetişmedin saña va'de gözün aç
Hevâ vü kibr yolından beri kaç
Beş on gün ömr içün girü kayıkma
Bu fânî dünyenün nakşına bakma
Senün bigi bini aldadı dünye
İnanmaz göre kim(i) tutdı bünye
***
Sana verilen ömür bitmeden gözünü aç. Heves ve kibir yolundan artık vazgeç!
Beş on günlük ömür için, artık endişe etme. Bu geçici dünyanın güzelliklerine aldanma.
Bu dünya, senin gibi binlerce insanı aldattı. İnanmayanlar, bu bedenin kimi tutabildiğini (yaşatabildiğini) görsün.
"Bu yola akılla çıkılır sonra akıldan çıkılır, gönülle devam edilir."
Kendini bilmeyen kişi;
hiç erişir mi menzile?
Allah’a eremez kalır;
Er eteğin tutmayınca!..
"Söyle Yunus'um, durma, söyle. Dağlara söyle, taşlara söyle; kurtlara söyle, kuşlara söyle. Akıllara söyle, kalplere söyle. Senin nasibin sevgiden yana olsun, sevgiyi söyle. Her ne ki sana gerekir, başkalarına da söyle. Söylemek için yol ara, iz belle, söyle. Senin kalbinde olanı halka aç da söyle, aynandan güzellikleri eşyaya yansıt da söyle. Söylemek için diyardan diyara dolaş, en ücra yurtlara ulaş da söyle. Söyle Yunus'um söyle!"
Haddimi bilmek, söyleme yükünü üzerimden atmak için mazeret gösterdim:
"Efendim, Yunus kulunuz bir aşk bezirgânı, sermaye canı..."
"Bahadır gördüm Yunus, cana kıyanı..."
"Efendim, bahadır ki can terkin urur."
"Korkma Yunus!.. Kılıç mı keser himmet giyeni!.."
“Söylemek varlık iddiasında bulunmaktır efendim, ben varlığımı yok etme, varımdan geçme emelindeyim. Ben kendimi bilme, Rabb'i kendimle bilme emelindeyim."
Sayfa 243Kitabı okudu
Hakıykata bakar isen nefsin sana düşman yeter
Dost ehli bizim ile hem,
Dost burdadır bize ne gam
Yüz bin cehd ederse düşman,
Dost mahfili duramaya
Düşman bana nide bile,
İşim gücün dost'tan yana
Dost makamı can içinde,
düşman eli eremeye
Sayfa 13Kitabı okudu