Budizm inancı, M.Ö. 563 yılında Kuzey Hindistan'da doğan Siddhartha Gautama'nın öğretilerinden kaynaklanır.
Sayfa 43Kitabı okudu
18. yüzyılın sonlarında Budizm kavramı bir yana, Budist misyonundan dahi bahsedilmiyordu. Ancak 19. yüzyılda ortaya çıkan historizm ve bireysel fikirlerle Buda, tarihî bir kişilik ve birey olarak somut hâle getirildi.
Sayfa 13 - PDFKitabı okudu
Yaşam, yerine getirilemeyen arzuların neden olduğu ızdırapla şekillenir. Egolarımızı aşıp dünyevi iktidar ve mülklere "bağlılığımızı" bırakarak bu ızdıraptan kaçınabiliriz.
Sayfa 116 - Kronik KitapKitabı okudu
… inanç evimin kapısı aralıklarla tıklatılıp duruyordu.
Sayfa 265 - Altın KitaplarKitabı okudu
Dünyanın sürekli değişen çöplüğüne bir kere adımını atan insanlar, gün gelince oradan ayrılacaklardır; bunu sen de biliyorsun, öyleyse ne diye böyle duygulanıyorsun?
Sayfa 108Kitabı okudu
Korkunun pençesine düşmüş ben, o büyüleyici seslere karşı sağırlaştım, hoş danslara karşı körleştim, açlığa karşı duyarsızlaştım.
Ölüm ateşine bir odun olacak ben, uyku nedir bilmedim; gecelerimin hepsini ölümümü düşünerek harcadım.
Sayfa 103Kitabı okudu
Ah oğlum, insan kalbi merhametsizdir; nefret dolu adi insanlar, yüreğinde nefret beslemeyen adil insanlara acımazlar.
Sayfa 94Kitabı okudu
Sonu toprak olan bedene değer atfetmemizin sebebi nedir? Bedenlerimizin değeri, yanıp kül olmuş bir evden ya da koca okyanusta kaybolan mücevherlerden fazla değildir.
Fani bedenlerin içinde yaşayıp da değerliyi ve değersizi ayırt edemeyenler, varlıkların özünü gözden kaçıranlar, ölümün pençelerine düştüklerinde bayılacaklardır.
Bir çanağın içindeki tüm güzelliklerin boşaltıldığını düşün; lor, süt, peynir suyu, erimiş tereyağı, taze tereyağı... Geriye köpükten başka hiçbir şey kalmasın. Bu durumda çanak kırılsa ne yazar; yakınacak büyük bir sebep bulamazsın. Aynı şey beden için de geçerlidir. Ona asıl değerini veren faziletler içinden boşaltıldığı zaman, bedenin yok oluşu için yas tutacak pek sebep kalmaz.
Lakin şu fani dünyada ölüm, iyi işlere uzak olan gururlu bir adamın bedenini paramparça etmeye başladığı vakit, o adamın kalbini de keder alevleri sarmaya başlar. Sanki biri içi peynirle dolu bir vazoyu kırmış ve güzel olan her şeyi israf etmiştir.
Sayfa 48Kitabı okudu
Bilge insan, başka kimselerin değersiz gördüğü nesnedeki değeri görebilendir.
Sayfa 48Kitabı okudu
Asil bir adam, kötülüğün pençesine düşerse, ettiği kötülükler yüzünden suçlanır. Öyleyse alt sınıftan bir insan erdemli davranıyorsa, erdemi hatırına ona karşı hürmet etmek gerekmez mi? İnsanların bedenlerine karşı saygı ya da tiksinti uyandıran, yine onların özüdür.
Sayfa 48Kitabı okudu
Ah! O büyük münzevinin, o merhametin efendisinin sözleri ne kadar doğruymuş! İnsan bedeni gerçekten de gerçek özden ve sağlamlıktan yoksun bir çamur birikintisinden başka bir şey değil! Hani, o çehrelerin güzelliği şimdi nerede? Alımlı bedenlerin hoşluğu nerede? Ahmakların zevkle ve memnuniyetle yaşadığı şu dünyaya eyvahlar olsun!
Sayfa 38Kitabı okudu
Hakikat asla yok olmaz; lakin uzun çağlara dayanan dış yüzü
Bir kırağıymışçasına yavaş yavaş kaybolur.
Sabahleyin bembeyaz olan düzlükler,
Belki de göremez güzü, ansızın yok olur.
Sayfa 17Kitabı okudu