Bir Anadolu Öğretmen Lisesi -ki ne yazık onlar da artık yok- mezunu olarak zaten hâli hazırda Tonguç Baba'ya sevgim de saygım da büyüktü. Bu kitabı, tesadüfen görüp okumuş olmak da benim ayıbım olsun. Kıymetli öğrencim Cemre, bir yarışma sonucu ödül olarak almasaydı, ben o an bu olaya şahit olmasaydım vs belki de hiç kesişmeyecekti yolumuz. Buradan edindiğim izlenime göre de pek okuyanı olmamış, yeni basılmasındandır umarım. Kitap sayfa sayısı, yazım biçimi, üslûbu vs açısından bir oturuşta okunup bitirilecek bir biyografi kıvamında. Son kısımlarda enstitüye kaydolmuş ya da oralarda görev yapmış insanların anılarına da yer verilmiş. Yazılacak çok şey varken tasarrufa gidilmiş gibi bir tat bıraktı ben de ama yine de severek okudum.