Desəm ki, qəlbinin dustağıyam mən,
Ruhunda həbs edib de, saxlayarsan?
Saf, təmiz eşqimin ölçüsün bilsən,
Qəlbindən çıxmamı yasaqlayarsan?
Bu necə məhəbbət, bu necə sevda,
Bir əlim günahda, biri savabda.
Sualım gizlidir neçə cavabda,
Sən mənə qəlbini bağışlayarsan?
Səni ürəyimin hakimi bilsəm,
Öz gizli dünyama alıb götürsəm.
Sənsiz qoca dünya yaşanmır desəm,
Mənə öz dünyanda yer elǝyǝrsən?
Qəlb yanır öylə ki, dərya ola dövrəm, quruyar
Ol səbəbdəndi gözüm həm yaşarar, həm quruyar.
Bülbülün göz yaşıdır gülşənə can bəxş eliyən
Rəsmdir, bir gülün olmazsa dibi nəm, quruyar.
Tapmadım dərdə dəva hər tərəfi gəzsəm də,
Məni-naçara çatanda bütün aləm quruyar.
Dedilər, Kəbədədi çarən, o bəxt məndə ki var
Bilirəm bassam ayaq Məkkǝyǝ, Zəmzəm quruyar.
O gülə dərdlərimi, Fəhmi, deyə bilməyirəm
Görcək hər dəfə camalın, dilim ol dǝm quruyar.
Yadındamı, ağaclar
Əlimizdən zar idi.
Budaqlar dilə gəlib
Az qala ağlar idi.
Deyərdik görəsən kim
Tez qalxar bu ağaca.
Qalxardıq budaqlara
Quş kimi uça-uça.