George gibi anne kimliğinden mahrum kalan bir çocuk sonuçta kendi derinlerinden bir yerden sökülen bir parçanın acısını yaşar.
Bu mahrumiyeti de babasının despotça zalimliğinin bir sonucuy muşçasına deneyimler; şiddet, çocuk için bir anlam ifade etmedi ğinde çok daha ürkütücüdür. Yetişkinin, bu durumda babasının, aslında büyüme çağında kendi annesine karşı geliştirdiği kendi an ne muamması korkusunun etkisinde olduğunu anlamaz. Sonuç olarak baba, bir oğlun babadan hiç beklemeyeceği tavırlar sergile yerek, küçük acımasız bir kral gibi hareket edebilir. Örneğin George'un babası, ailesinin de desteğiyle eşini ve onun kültürel kökenini reddetmişti; bu da onun eşinin temsil ettiği dişi muammasıyla arasındaki bütün bağları yetişkin bir erkek değü, bir çocuk olarak koparıp attığının açık bir göstergesiydi.
Sayfa 150 - Sel yayıncılık 2010