"Ah, son zamanlarda uykuyla sık sık yaşadığım o korkunç mücadele; uykusuzluğun acısı mı, yoksa uyku korkusunun acısı mı ve benim için ne kadar bilinmeyen bir dehşetle! Yaşamlarında hiçbir korku ya da endişe olmayan bazı insanlar ne kadar da şanslıdır; Uyku ona her gece gelen bir nimettir ve tatlı rüyalardan başka bir şey getirmez."
Başı geriye düştü fakat kolları hâlâ beni tutuyormuşcasına boynumdaydı.Şiddetli bir kasırga aniden pencereden içeri girdi.Beyaz gülün kalan son yaprağo,sapının ucundan bir süre kanat gibi çırpındıktan sonra koptu ve Clarimonde'un ruhunu da yanına alarak açık pencereden uçup gitti.Lamba söndü ve ben baygınlık geçirerek güzel ölünün koynuna yığılıverdim.