Biliyorsunuz, karanlıkta kelimeler kanatlanır.
Sayfa 212 - ŞeküreKitabı okuyor
Karanlığın istediği buydu.
Karanlık böyleydi işte. Tarif edilemez ve kaçınılamaz bir şekilde insanın içine işliyordu. İnsan nihayet onun bir parçası olana dek o, insanın bir parçası oluyordu.
Sayfa 11 - Yabancı & 1. Baskı & 1Kitabı okudu
Külden dünyama, benden daha fazla kül istememesi için yalvardim... Yenilgime sarıldım,kaybıma sarıldım, acıma sarıldım.
Yaralarıma sarıldım, utançlarıma, korkularıma...
Affedemediklerime,affedilemediklerime sarıldım.
Her rüyama,her kâbusuma, her düşüme ve her düş kırıklığıma sarıldım.
Burası önceden çiçeklerle doluydu.Çiçekler umuttu,düştü.Sanki hayallerimin ormanı yanmış ve geriye kocaman bir kül bataklığı kalmıştı. Küller benim karanlığımdı ve ben o gün karanlığıma sarıldım...
Sayfa 201Kitabı okudu
Bütün çocuklar karanlıktan korkar.
Sayfa 9 - Genç TimaşKitabı okudu
Kiraz Ağacı İle Aramızdaki Mesafe
"Belki de bir daha asla geri dönmeyecek.Dönse bile...Ben kiraz ağacında ve karanlıkta olacağım."
Sayfa 162 - Genç Timaş YayınlarıKitabı okudu
Peki, bir gecenin karanlığı ne kadar sürer?
[s:16]
KOR DERGİ
" Karanlık, gözlerindeki kanlanmayı, hırsla ve acıyla tutuşan kıvılcımlanmayı saklıyor. "
Dergah YayınlarıKitabı okudu
“Karanlık, yok edici bir sersemlikten, neşe içinde aniden uyanmış gibiydi.”
Sayfa 78 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Karanlığı yok edecek tek şey ışıktır.
"Gökyüzünün yıldızları, güneşin yardımıyla üzerimizde parıldarken neden hâlâ karanlık içinde bocalıyoruz?"
