Koreceden Türkçeye Edebiyat
Bu başlık altında çoğunluğu Koreceden olmak üzere -bir kısmı İngilizce- Türkçeye çevirisi yapılan edebiyat alanındaki kitapları ekleyeceğim. Benim gibi Kore Edebiyatı sevenlerin faydalanmasını umuyorum. :)
1. 
Alice Cheongdamdong'da 1 / 
Ahn Jaekyungl (Ahn Jae-Kyung)
2. 
Alice Cheongdamdong’da 2 / Ahn Jaekyungl (Ahn Jae-Kyung)
3. 
Kore Öyküleri (Anonim) / Der. 
Nana Lee
4. 
Denizin Altına Düşen Kız /
Paçinko / Min Jin Lee
Kitabı altı gündür okuyorum ve her okuduğumda ağlıyorum. Bu kadar dramatik bir hikaye okuyacağımı bilmiyordum. İsminden başka hiçbir şeye vakıf değildim başladığımda. O yüzden çok etkilendim galiba.
Paçinko
İyilik devam ederse bunu hakkınız sanmaya başlarsınız…
Sayfa 60Kitabı okudu
붉은 보름달이 뜨던 밤.
소원의 대가를 받기 위해 드디어 마녀가 다시 그 앞에 모습을 들어내자
그는 원망 어린 목소리로 외쳤어요.
"내 나쁜 기억은 모두 지워졌는데 왜, 왜 난 행복해지지 못한 거죠?"
Hak
Bir dilek hakkım olsaydı, Birazcık mutluluk isterdim.Çünkü fazlası hüznü özletir bana.
Sayfa 216 - İthaki Yayınevi
Artık benim dışımda hiç kimse, ikisinin yaşamını hatırlayamayacaktı. Dolayısıyla benim hayatta kalmam gerekiyordu.
Sayfa 62Kitabı okudu
"Doğrusu insan dediğin, öylesine yaşar. Yaşarken iyi iş karşısında gülüp kötü iş karşısında ağlarız. Koşmak da aynı. Birinci gelince sevinir, sonuncu gelince de yeriniriz. Bir yeteneğimiz olmazsa hem kendimizi suçlarız hem de pişmanlık duyarız. Ama yine de koşarız. Öylesine! Yaşamakla aynı şey, öylesine koşuyorum işte!"
Sayfa 181
"Demem o ki benim anladığım kadarıyla sevgi denilen şey, uç bir kavramdı.Yani doğru dürüst tanımlanamayan bir şey, zorla bir kelimenin içine tıkıştırılmıştı."
Sayfa 171
Zombi Çocuk
Hikayeye başlarken genelde hakkında çok bir şey bilmeden başlıyorum. O yüzden serinin birinci kitabında olduğu gibi bununda nasihat verip kitabın kötü sonla biteceğini tahmin etmiştim ama bu sefer nasihat yerine zar zor belki fedakarlık?? diyeceğimiz bir şey vardı ve tabi ki kötü sonla bitiyordu.
Küçük bir kasabada bir bebek doğar. Bu bebeğin soluk teni ve kocaman gözleri vardır. Bebeğin hiçbir duygusu yoktur sadece zombi gibi iştahı vardır. Annesi bu durumdan korktuğundan kasabalılardan uzaklaşır ve bebeği bodruma kitler. Her gece çocuğunu besleyebilmek için çiftlik hayvanlarını kaçırır. Bir kaç yıl sonra kasabada salgın hastalık patlak verir, bir çok hayvan ve insan ölür. Geriye kalan kasabalılar köyden ayrılmaya karar verir. Anne çocuğu için oradan ayrılamaz ve kasabada kalır. Çocuğuna yiyecek bulamadığından kendi uzuvlarını kesip ona yedirir. Ta ki sadece gövdesi kalana kadar. Annesinin kolları olmadığından bebek annesine sarılır ve ilk kez konuşur ''Anne, çok sıcaksın'' bebek bunu neden söylemiştir? Açlığını gidermek için mi? Yoksa annesinin sıcaklığını hissetmek için mi?
Özet geçeyim derken yine kitabın neredeyse hepsini çevirmiş oldum. Aşırı beklemediğim bir olay olduğundan hala kitaba kaç puan vermem gerektiğinden emin olamadım ama yazarın hikayeleri gerçekten ayrı bir seviyede bu yüzden serinin geri kalanını da okumayı planlıyorum.
Ayrıca yazarın romanı 
사이코지만 괜찮아 1 2020 de 'It's Okay to Not Be Okay' diziye dönüştürülmüştü. Diziyi izlemedim ama bu kadar karanlık bir serinin dizi halinin romantik komedi olması biraz garip...
