Ruhu kanatlanmış uçuyordu; ölüm korkusu diye bir şey de kalmamıştı.
Sayfa 143 - Can YayınlarıKitabı okudu
Keşke herkes kendi içsel deliliğini bilse ve onunla birlikte yaşamayı öğrense. Dünya daha kötü bir yer mi olurdu? Hayır insanlar daha yürekli daha mutlu olurlardı.
Sayfa 142 - Can YayınlarıKitabı okudu
Ölüyordu işte, yaşamını her zaman sınırlamış olan korku ve önyargıları beslemeyi sürdürmenin ne anlamı vardı?
Sayfa 139 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Hayatta pek çok hata yapmaya izin vardır," dedi meslektaşı, "hayatımızı mahvedecek hata hariç."
Sayfa 135 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Bütün deliler aynı şeyi söylerler, normal olduklarını iddia ederler."
Sayfa 133 - Can YayınlarıKitabı okudu
İyi bir avukat olduğundan hiçbir şey sormadı; yanıtları sorgulamayla değil sessiz kalmakla alacağını biliyordu.
Sayfa 132 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Birlikte, var gücümüzle çalışacağız ve anlayacağız."
"Dayanabildiğimiz sürece," dedi Deborah.
Sayfa 108 - Metis yayınKitabı okudu
Anılar biçim olarak değişmeyebilir, ama yıllar boyu önemlerinin vurgulanması onlara korkunç boyutlar kazandırabilir. Terk edilmenin yarattığı soğuğu, parmaklıkları ve yalnızlığı sık sık aklına getirirsen, her seferinde, içinin derinliklerinden, sana, 'Görüyor musun? Gene de yaşam böyle işte ', diyecektir bu deneyim.
Sayfa 108 - Metis yayınKitabı okudu
Genç kadının durumu farklı ve dramatikti, çünkü hem çok gençti hem yaşama dönme isteği uyanmıştı içinde hem de yaşamasının olanaksız olduğu herkesçe biliniyordu. Kimileri, "Ya aynı şey benim de başıma gelseydi?" diye soruyorlardı kendilerine. "Şu anda yaşama fırsatım var, bunu değerlendirebiliyor muyum?"
Sayfa 120 - Can YayınlarıKitabı okudu