Kaybettiğinde huysuzlanmasa da, gizliden gizliye kendisini hiç de fena olmayan bir oyuncu olarak görür, ve eğer kaybediyorsa kendi kendine bunun ya dikkatsizlikten, ya iyi huylu oluşundan ya da cüretkar saldırılarla oyunu canlandırma arzusundan olduğunu söyler ve biraz dikkat ederek, teorik bilgi olmadan, kitaptaki her gambitin çürütülebileceğini düşünürdü.
"Bence satranç için insanın büyük bir matematik becerisi olması lazım. Tanrıların oyunu, sayısız olasılıklar." dedi baba Lujin.
...çünkü bilindiği gibi dünyada hiçbir şey
insan ruhu üzerinde hiçlik kadar ağır bir baskı uygulayamaz.
Sayfa 43
Eğildi ve gitti, aynı geldiği gibi tevazu ve esrarlı tavrıyla.
Gizemli bir havayla, beyazlar daima mat yapıyor diye düşündü.
Bu daima böyleydi, istisnasız, bu şekilde ayarlanıyordu.
Dünyanın ilk günlerinden beri, hiçbir satranç probleminde siyahlar kazanmamıştı.
Bu iyiliğin kötülük üstünde sonsuz, değişmez zaferini sembolize etmiyor muydu?
Dev surat da ona bakıyordu, sakin ve güçlü. Beyazlar daima kazanır.
Sayfa 211Kitabı okudu
"Tıpkı satrançta olduğu gibi: Bir hareket yaparsınız ve elinizi çeker çekmez yaptığınız hatayı görürsünüz, paniklersiniz ama felaketin boyutlarını henüz bilmiyorsunuzdur."
"Benim en sevdiğim taş, kaledir." dedi sonra. "Ona dikkat etmen gerektiğini düşünmezsin. Dürüst bir taştır. Gözünü vezirin, atın, filin üstünde tutarsın çünkü onlar içten pazarlıklıdır. Ama çoğu zaman kaleye yenilirsin. Dürüstlük her zaman bizim zannettiğimiz gibi bir şey değildir.
Sayfa 86 - ~Bayan ElmKitabı okudu
