z
Zaman Geçiyor.
4 üyeMutlu Olmayı Yarına Bırakmak,
Karşıya Geçmek İçin Nehrin Durmasını Beklemeye Benzer Ve Bilirsin, O Nehir Asla Durmaz
"Ne kadar zamanım kaldı?"
"Yirmi dört saat, belki de daha az.”
Zamanı olan çok azdır.. Belki de hiç yoktur. Bu yüzden herkes yaşamın içine fırlatılmış birer taş gibi koşuşturur. Hemen hepsi yürürken yere bakar ve daha hızlı ilerleyebilmek için kollarını ileri savurur. Eğer durduracak olursan isteksizce, “Niye beni rahatsız ediyorsun?” derler. “Kaybedecek zamanım yok, sen de kendi zamanını değerlendirmeye bak.” Sanki hızlı yürüyen insan daha değerli, yavaş yürüyenden daha yürekliymiş gibi davranırlar.
Yarın öldüğümüz zaman birisi bize sorsa: 'Dünyada neler gördünüz?' dese herhalde verecek cevap bulamayız. Koşmaktan görmeye vaktimiz olmuyor ki...
Burada hareketsiz olan zamanın, orada deli gibi koşması tuhaf bir çelişki, değil mi?
Sayfa 88Kitabı okudu
