Bizim evrenimizde gelişmeyen her şey çürür. Bizim kendi yaşamlarımızda bile, her an için gidilebilecek yalnızca iki yön vardır; ya yukarı, ya da aşağı.
Korku… Duyguların en rahatsız edici, en tehditkar, en soğuk olanı… Varlığıyla kasvet yaratan, kaygısıyla hayatı kabusa çeviren, soluğuyla ürperten karanlık bir enerji…
Sözlükler, korkuyu, “Herhangi bir belirsizlik karşısında, tehdit algısı ile tetiklenen, rahatsız edici ve olumsuz bir histir” diye tanımlar. Öyledir de. İnsan, korktuğunda kalp
İnsanın iki duygusu vardır. "Korku ve Sevgi" bunlar kendi içinde birbirine zıt şeyler değildir. Sadece varoluşumuzun farklı düzeylerindeki aynı gerçeklerdir. Korku çürümüş sevgidir.
bir sır daha var, çözdüklerimizden başka!
bir ışık daha var, bu ışıklardan başka.
hiçbir yaptığınla yetinme, geç öteye:
bir şey daha var bütün yaptıklarından başka
niceleri geldi , neler istediler,
sonunda dunyayi bırakip gittiler.
sen hic gitmeyecek gibisin, degil mi?
o gidenler de hep senin gibiydiler..
geçmis günü beyhude yere yâd etme,
bir
*Kadınların yüzlerine değil gözlerine bak. Ama gözlerinin rengine değil, anlamına.*
Budala* Dostoyevski den okudum dördüncü eser.
Bu eserle ilgili neler söyleyebilirim* çok düşündüm.
Kitabımızın kahramanı Budala* Lev Nikolayeviç Mışkin*
Nasıl bir Bulada Mıskin?
Anahtar kelimeler ile ifade etmek gerekirse deneyimsiz,
olağanüstü saflık ve